Δεν ήταν, βέβαια, τα παραπάνω αποσπάσματα τα μόνα επίκαιρα. Εξίσου επίκαιρα και ιδιαίτερα ενδιαφέροντα ήταν και αυτά που αφορούσαν τις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία. Σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα, ανάμεσα σε άλλα:

«Ταυτόχρονα, υπάρχει και ο ανταγωνισμός μεταξύ δυο μελών του ΝΑΤΟ, της Ελλάδας και της Τουρκίας. Πέρα από τις διαφορές που υπάρχουν και τις μονομερείς διεκδικήσεις της Τουρκίας, έχει προστεθεί και ο αγώνας δρόμου, στην προσπάθεια να κατακτήσουν μεγαλύτερο ρόλο στη διανομή των αγορών που έχει αρχίσει στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή.

Οι αμφισβητήσεις αυτές υπήρχαν από παλιότερα και πολλές είχαν δημιουργηθεί μέσα στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, τώρα μάλιστα με τη νέα δομή που αποκτά το ΝΑΤΟ και τις νέες ρυθμίσεις που έγιναν για τη Νοτιοανατολική πτέρυγά του, παίρνουν πλέον ανοιχτό και απροκάλυπτο χαρακτήρα, παρά τη διπλωματική προσέγγιση που γίνεται το τελευταίο διάστημα κάτω από την παρέμβαση των ΗΠΑ.

Η προσέγγιση αυτή δε βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα. Εχει, όπως φαίνεται, μέσα της περισσότερο το στοιχείο του καταναγκασμού, γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει ούτε ένα βήμα από τουρκικής πλευράς ως ανταπόκριση σε μια σειρά κινήσεις "καλής θέλησης", ουσιαστικά υποχωρήσεις της ελληνικής κυβέρνησης...».