Συνέπεια του μνημονίου χαρακτήρισε το γεγονός ότι δεν μπορεί να λυθεί το πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου, στο τελευταίο Περιφερειακό Συμβούλιο. Θυμίζουμε ότι η μεταφορά της αρμοδιότητας αρχικά στους δήμους και στη συνέχεια στην Περιφέρεια έγινε με τον «Καλλικράτη», που ψηφίστηκε το 2010. Νομοθέτημα που είχαν επεξεργαστεί πολύ καιρό πριν αστικές κυβερνήσεις και επιτελεία. Αλλωστε, ήταν η συνέχεια μιας άλλης καπιταλιστικής μεταρρύθμισης, αυτής του «Καποδίστρια». Θυμίζουμε τι έγραφε η αιτιολογική έκθεση του «Καλλικράτη». «Από την 1η Δεκεμβρίου 2009 έχει τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας. Ετσι, η παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία (πρόγραμμα "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ") εναρμονίζεται και συμβαδίζει με αρχές και αξίες που αποτελούν τη βάση για το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα εφαρμοστεί, αυτό της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Σε ό,τι αφορά δε τις αρμοδιότητες που μεταφέρθηκαν πρέπει να δούμε ότι η λογική του «Καλλικράτη» μέσω της ανάληψης της υποχρέωσης από την Τοπική Διοίκηση μιας σειράς αρμοδιοτήτων με τεράστια κοινωνική σημασία, όπως και αυτός της μεταφοράς μαθητών, εντάσσεται στη λογική της ιδιωτικοποίησης, μιας και μέσω των Δήμων και των Περιφερειών που συνεργάζονται με επιχειρηματίες (σ.σ. έτσι κι αλλιώς η Τοπική Διοίκηση λειτουργεί και ως μεσίτης προς το κεφάλαιο) «ανοίγει» ακόμα περισσότερο η αγορά για να αναπτύξουν δραστηριότητα στους προαναφερόμενους τομείς μεγάλες εταιρείες.

Καλό, λοιπόν, το «παραμύθι» του μνημονίου αλλά δεν έχει δράκο...