Στα χαρτιά παραμένει σε μεγάλο βαθμό η βελτίωση των δημόσιων οικονομικών της χώρας, ειδικά η μείωση του δημόσιου χρέους, η αντιμετώπιση των οποίων χρησιμοποιήθηκε σαν βασικό επιχείρημα για να δικαιολογηθούν οι σκληρές πολιτικές λιτότητας της δεκαετίας του '90, οι οποίες συνεχίζονται, βέβαια, και σήμερα. Ετσι, για να αντεπεξέλθει σε τρέχουσες υποχρεώσεις, το υπουργείο Οικονομικών προσφεύγει σε νέα αύξηση του κρατικού δανεισμού, μέσω, μάλιστα, της επικίνδυνης υποθήκευσης μελλοντικών εσόδων των κρατικών οργανισμών. Επιχειρείται, έτσι, να αντιμετωπιστεί, πρώτον, η μεγάλη υστέρηση εσόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες, αν και είχαν προγραμματιστεί, παραπέμπονται στο μέλλον λόγω κακής συγκυρίας και, δεύτερον, να αντιμετωπιστεί η προβληματική εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού του 2001. Παράγοντες, πάντως, του οικονομικού επιτελείου εκτιμούν σαν ανέφικτο το στόχο της μείωσης του δημόσιου χρέους πέντε ολόκληρες μονάδες το 2001, και αφήνουν να εννοηθεί ότι κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μόνο με τη μεταφορά σημερινών υποχρεώσεων στο μέλλον ...πρακτική, η οποία έχει χρησιμοποιηθεί ευρύτατα όλα τα προηγούμενα χρόνια...

Στον κρατικό προϋπολογισμό του 2001, έχει εγγραφεί ποσό 750 δισ. δραχμές, για την αγορά χρέους από τη Δημόσια Επιχείρηση Κινητών Αξιών (ΔΕΚΑ), χρήματα βασικά τα οποία προβλέπονταν να εισπραχθούν από νέες ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων οργανισμών (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΕΛΤΑ κλπ). Η διεθνής, όμως, χρηματιστηριακή κρίση, αλλά και η συνεχιζόμενη καχεξία του ελληνικού Χρηματιστηρίου οδηγούν σε αναβολή του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, το οποίο θα πρέπει να αναμένει καλύτερες ημέρες... Στην προσπάθειά της η κυβέρνηση να αναπληρώσει τα 750 δισ. δραχμές από ιδιωτικοποιήσεις, επέλεξε τη λύση της αύξησης του δανεισμού, αν και οι ίδιοι αποφεύγουν να μιλήσουν για δανεισμό. Δε θα δανειστούν, όμως, μόνο 750 δισ. δραχμές, αλλά 1,3 τρισ. δραχμές. Οταν, όμως, οι παράγοντες του οικονομικού επιτελείου ρωτιούνται γιατί αποφάσισαν σχεδόν να διπλασιάσουν το ποσό για την αγορά χρέους, αποφεύγουν να απαντήσουν. Ορισμένοι, πάντως, υποστηρίζουν ότι η πορεία του κρατικού προϋπολογισμού του 2001 δεν είναι τόσο αισιόδοξη, όσο τουλάχιστον θέλει να την παρουσιάσει η κυβέρνηση. Σύμφωνα με τις απόψεις αυτές, το υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να παρουσιάσει μια καλή εικόνα, παρακρατεί με το «έτσι θέλω» δαπάνες, όπως αυτές που αφορούν τα χρέη των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές τους, την α` δόση προς το ΙΚΑ στα πλαίσια της πρόσφατης συμφωνίας για τη ρύθμιση του χρέους ύψους 1,3 τρισ. δραχμές κλπ.

Οσον αφορά τώρα τον κρατικό δανεισμό, αυτός ακούει στο όνομα της έκδοσης προμετόχων και της είσπραξης μελλοντικών εσόδων. Προμέτοχα έχει ήδη εκδώσει η κυβέρνηση με αφορμή την ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ, και τώρα θέλει να επεκτείνει τη χρήση του εργαλείου αυτού και για το 15% του ΟΤΕ, που σήμερα, για τους γνωστούς λόγους, δεν είναι δυνατή η απευθείας εισαγωγή του στο Χρηματιστήριο. Προμέτοχα θα εκδώσει, επίσης, και το υπουργείο Ανάπτυξης για την «αξιοποίηση» της περιουσίας της Ανώνυμης Εταιρίας «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα» του ΕΟΤ. Η έκδοση προμετόχων είναι κλασική περίπτωση δανεισμού, μόνο που η κυβέρνηση καλύπτεται πίσω από τις Βρυξέλλες, που αποδέχονται τη θέση ότι ο δανεισμός της μορφής αυτής δεν προσαυξάνει το δημόσιο χρέος. Η περίπτωση δανεισμού μέσω της είσπραξης προεσόδων είναι αρκετά επικίνδυνη, καθώς υποθηκεύονται τα μελλοντικά κέρδη των πιο δυναμικών εταιριών, προκειμένου το ελληνικό δημόσιο να συνάψει τραπεζικό δανεισμό. Ετσι, μέσα στο 2001, υποθηκεύει μελλοντικά έσοδα των Κρατικών Λαχείων, αλλά και του Γ` ΚΠΣ. Και από τις δύο αυτές μορφές δανεισμού θέλουν να εισπράξουν 1,3 τρισ. δραχμές. Ακόμα, όμως, και στην περίπτωση αυτή, αμφισβητείται αν είναι σε θέση να μειώσουν το δημόσιο χρέος στο 99% από 104%. Εκτός και αν αρχίσουν τις αλχημείες, όπως υποστηρίζουν αρμόδιοι παράγοντες, οι οποίοι τονίζουν ότι για να εμφανιστεί το ύψος του δημόσιου χρέους στο 104% στο τέλος του 2000, εκατοντάδες δισ. δραχμές χρέους που έπρεπε να πληρωθεί μέσα στο 2000, μεταφέρθηκε στο 2001...