Το άρθρο «ΝΑΤΟ: Το οπλισμένο χέρι του ευρω-αμερικανικού ιμπεριαλισμού κατά των λαών» παραθέτει τόσο τις συνθήκες ίδρυσης, όσο και τη μετέπειτα δράση του ΝΑΤΟ ως ιμπεριαλιστικού στρατιωτικού συνασπισμού. Βασικό στοιχείο αυτής της πορείας είναι η προσαρμογή της στρατηγικής και του κυρίαρχου δόγματος του ΝΑΤΟ στα διαφορετικά κάθε φορά δεδομένα. Ετσι, ενώ μέχρι τις ανατροπές των σοσιαλιστικών κρατών, βασικός στόχος ήταν η -ανατρεπτική και προληπτική- αντιμετώπιση του σοσιαλισμού, μετά τις ανατροπές της περιόδου 1989-1991, η στρατηγική του ΝΑΤΟ προσαρμόστηκε στις νέες συνθήκες όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Πέρα από τις σχετικές συγκλήσεις, το άρθρο αναδεικνύει και τις αντιθέσεις τόσο ανάμεσα στα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, όσο και ανάμεσα στα κράτη αυτά και τα κράτη που δεν ανήκουν σε αυτό. Αυτές οι αντιθέσεις κρύβονται πίσω και από την κατά καιρούς όξυνση των σχέσεων ακόμα και κάποιων κρατών-μελών με το ΝΑΤΟ. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Ελλάδας και ο ελιγμός της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραμανλή για έξοδο από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, το 1974, ως απάντηση στη στάση του ΝΑΤΟ στα γεγονότα που οδήγησαν στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Το άρθρο με τίτλο «Ο καπιταλιστικός σχεδιασμός της άρχουσας τάξης για την Περιφέρεια Αττικής και το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας» παρουσιάζει το συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίο εκφράζεται η αστική πολιτική στο χώρο, επικεντρώνοντας στην Περιφέρεια της Αττικής. Αυτοί οι σχεδιασμοί του κεφαλαίου και του κράτους του σχετίζονται άμεσα με μεταβολές στην ιεράρχηση κλάδων οικονομικής δραστηριότητας το επόμενο διάστημα. Η καλή γνώση των εξελίξεων αυτών αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την οργανωτική και πολιτική προετοιμασία της παρέμβασης του Κόμματος, ιδιαίτερα στην Αττική.

Στο τεύχος αυτό δημοσιεύεται ένα αφιέρωμα με τίτλο «Τα ΚΚ, το αστικό κοινοβούλιο και οι αστικές κυβερνήσεις». Μέσα από τα τρία κείμενα του αφιερώματος, αναδεικνύεται η βασανιστική προσπάθεια διαχωρισμού του πολιτικού εργατικού κινήματος -του σοσιαλδημοκρατικού μέχρι τον Α' Παγκόσμιο Ιμπεριαλιστικό Πόλεμο και του κομμουνιστικού στη συνέχεια- από τις αντιλήψεις για δυνατότητα αξιοποίησης της κατάκτησης της πλειοψηφίας στο αστικό κοινοβούλιο και του σχηματισμού αντίστοιχης κυβέρνησης προς όφελος της πάλης για την οικοδόμηση της αταξικής κοινωνίας. Τα κείμενα αυτά αναδεικνύουν τόσο την αντιφατικότητα όσο και τη δυσκολία αντιμετώπισης αυτών των αντιλήψεων. Η μελέτη αυτής της πορείας είναι απαραίτητη λόγω της ανθεκτικότητας των διάφορων «μεταβατικών» στρατηγικών επιλογών του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.

Η ενότητα Ιστορία έχει ως αφορμή τόσο τη μαύρη επέτειο της ανατροπής της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας όσο και την 7η Νοέμβρη 1917, μέρα νίκης της Σοσιαλιστικής Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία. Περιλαμβάνονται δύο κείμενα. Το πρώτο είναι αφιερωμένο στα 25 χρόνια από την ανατροπή της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας και μεταφέρει -όπως λέει και ο τίτλος του- το κλίμα που επικρατούσε κατά τις «Τελευταίες μέρες του ΕΣΚΓ και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας». Το κείμενο αποτελεί εξιστόρηση των γεγονότων των ημερών από τον Χάιντς Κέσλερ, μέλος του ΠΓ του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος Γερμανίας. Μέσα από αυτή την εξιστόρηση -η οποία δεν έχει το χαρακτήρα θεωρητικής μελέτης-, αναδεικνύεται τόσο η αρνητική κατάσταση σε ένα κόμμα που καθοδηγούσε την οικοδόμηση του σοσιαλισμού όσο και η επίδραση αυτής της κατάστασης στα γεγονότα που οδήγησαν στην παλινόρθωση του καπιταλισμού στο ανατολικό τμήμα της Γερμανίας. Μέσα και από αυτό το άρθρο, φαίνεται ο καθοριστικός ρόλος του υποκειμενικού παράγοντα, του κόμματος της εργατικής τάξης, κατά την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής οικονομίας και κοινωνίας.

Το δεύτερο κείμενο της ενότητας Ιστορία, με τίτλο «Το διεθνές εργατικό κίνημα ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Σοβιετική Ρωσία», προβάλλει την πάλη του εργατικού κινήματος σε μία σειρά χώρες ενάντια στις προσπάθειες στρατιωτικής ανατροπής της νικηφόρας Οκτωβριανής Επανάστασης από τα καπιταλιστικά κράτη. Μέσα από αυτή την παρουσίαση, ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν οι τεράστιες διαφορές στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα της περιόδου εκείνης με τη σημερινή, γεγονός που αντανακλά και την τεράστια επίδραση της τότε πρόσφατης Οκτωβριανής Επανάστασης στο εργατικό κίνημα των καπιταλιστικών κρατών. Αυτό φυσικά δεν πρέπει να κρύψει τις δυσκολίες που έθετε στην επαναστατική πολιτική η επίδραση της αστικής πολιτικής στις γραμμές του εργατικού κινήματος, ακόμα κι εκείνη την περίοδο.

Τέλος, το ΚΚΕ τίμησε πρόσφατα τα 20 χρόνια από τη διάσωση του Ιστορικού του Αρχείου μετά τις πλημμύρες του 1994. Προς τιμήν της τιτάνιας αυτής προσπάθειας που στέφθηκε με επιτυχία, αλλά και προς ανάδειξη της σημασίας της, αυτό το τεύχος της ΚΟΜΕΠ περιλαμβάνει ένα μικρό φωτογραφικό αφιέρωμα με επιλεγμένο, σπάνιο κομματικό υλικό από τη δράση του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ στο στρατό, τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1930.

Στο παρόν τεύχος της ΚΟΜΕΠ δημοσιεύονται τα Κομματικά Ντοκουμέντα της περιόδου από 29.8.2014 έως 29.10.2014 και τα περιεχόμενα όλων των τευχών του 2014.