Party girl (Πάρτι γκερλ) | ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΜΑΡΙ ΑΜΑΣΟΥΚΕΛΙ - ΜΠΑΡΣΑΚ, ΚΛΕΡ ΜΠΟΥΡΖΕ, ΣΑΜΟΥΕΛ ΤΕΪΣ

Party girl (Πάρτι γκερλ)

Προσωπικά, δεν κατανοώ το λόγο ύπαρξης της συγκεκριμένης ταινίας - κάτι ανάμεσα σε μυθοπλασία και πραγματικότητα που φλερτάρει με το ντοκιμαντέρ. Πορτρέτο μιας παλιάς δόξας των νάιτ κλαμπ, μητέρας του τρίτου σκηνοθέτη της ταινίας, Σαμουέλ Τεϊς. Μιας εξηντάχρονης χορεύτριας σε καμπαρέ, με δυο μεγάλες, διαχρονικές αδυναμίες: Τη δουλειά της και το περιβάλλον της και τους άνδρες. Κάπου η Ανζελίκ, ίδια ηρωίδα του Κασσαβέτη, ψελλίζει «δεν έχω άλλη επιλογή», αναφερόμενη στη δουλειά της. Η σημαντική, όμως, αυτή φράση χάνεται στα αζήτητα και δεν επανέρχεται ποτέ... Η Ανζελίκ αποδέχεται την πρόταση γάμου του πελάτη του καμπαρέ Μισέλ, που την ερωτεύτηκε και θέλει να ζήσουν σαν κανονικό ζευγάρι. Και η μυθοπλασία φαίνεται να βοηθά στην οργάνωση του υλικού για να φθάσουν στο γάμο, μέσα από λαβύρινθο αμφιβολιών, δισταγμών και καταστάσεων που πρέπει να «κανονιστούν» έως εκείνη τη στιγμή...

Η ταινία, στην οποία πράγματι δε συμβαίνει τίποτα, άνοιξε φέτος το τμήμα «Ενα κάποιο βλέμμα» του Φεστιβάλ των Κανών και βραβεύτηκε μάλιστα με τη Χρυσή Κάμερα. Η σκηνοθεσία, ωστόσο, καίτοι με έξι χέρια, δεν κατορθώνει να εμφυσήσει ζωή σε ένα σενάριο κολάζ από τη ζωή που η Ανζελίκ ήδη έχει ζήσει. Το μόνο ενδιαφέρον στοιχείο είναι η εικόνα που η ταινία καταγράφει για την κοινωνία και την εργατική τάξη σε αυτό το δίγλωσσο χωριό στα σύνορα Γαλλίας - Γερμανίας.

Παραγωγή: ΓΑΛΛΙΑ (2014)