ΠΑΡΙΣΙ.--

Οτι η ανάκαμψη του κεφαλαίου περνά μέσα από τη συντριβή των εργατικών κατακτήσεων και αναγκών επιβεβαιώνει έκθεση που συντάχθηκε κατά παραγγελία των κυβερνήσεων Γαλλίας και Γερμανίας, με ζητούμενο προτάσεις για την «ανάκαμψη» και τη «σύγκλιση» των δύο οικονομιών. Η έκθεση -την οποία συνέταξαν ο Γάλλος οικονομολόγος Ζαν Πιζανί - Φερί και ο Γερμανός Χένρικ Εντερλαϊν- δόθηκε στη δημοσιότητα προχτές.

Οι δύο αστοί επιστήμονες σημειώνουν ότι οι δυο χώρες δεν έχουν ανάγκη τις ίδιες μεταρρυθμίσεις, με δεδομένο ασφαλώς ότι μια σειρά ανατροπές έχουν ήδη συντελεστεί στη Γερμανία, όπως, για παράδειγμα, το χτύπημα της σταθερής εργασίας και μια σειρά κοινωνικά δικαιώματα.

Για τη, μεν, Γαλλία σημειώνεται ότι βρίσκεται σήμερα σε δύσκολη κατάσταση και χρειάζεται «επείγουσες και συγκεκριμένες» μεταρρυθμίσεις. Για τη, δε, Γερμανία επισημαίνεται ότι μακροπρόθεσμα θα βρεθεί σε αντίστοιχη κατάσταση γι' αυτό και πρέπει να πάψει να «αναβάλλει» την αντιμετώπιση των «σοβαρών προκλήσεων» και να αντιμετωπίσει ειδικά «όσα προκύπτουν από την αυξημένη γήρανση» του πληθυσμού και «τις περιορισμένες επενδύσεις».

Με βάση τις σημερινές ανάγκες του κεφαλαίου, εκτιμάται ότι στη Γαλλία πρέπει να επεκταθεί ακόμα πιο αποφασιστικά η «ευελφάλεια», ώστε οι εργοδότες να μπορούν να αλλάζουν τα ωράρια εργασίας. Οσον αφορά τις αμοιβές των εργαζομένων, υπογραμμίζεται ότι «η πραγματική αύξηση του βασικού μισθού θα έπρεπε περισσότερο να εξαρτάται από την παγκόσμια εξέλιξη της παραγωγικότητας στην οικονομία». Ζητούν να επιμηκυνθεί η ισχύς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στα τρία χρόνια αλλά και να δεσμευτεί η γαλλική κυβέρνηση να μειώσει τις δημόσιες δαπάνες στο 50% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) από 55% το 2013.

Οσον αφορά τη Γερμανία, η έκθεση αναφέρει ότι θα έπρεπε να αυξηθεί η μετανάστευση και η χώρα να δέχεται κάθε χρόνο τουλάχιστον 300.000 μετανάστες, εξαιτίας της γρήγορης γήρανσης του πληθυσμού και των λιγοστών γεννήσεων. Μεταξύ άλλων, προτείνονται μέτρα που θα συμβάλουν στην ένταξη στην αγορά εργασίας περισσότερων εργαζομένων μανάδων, ώστε να διασφαλίσει η πλουτοκρατία μεγαλύτερη δεξαμενή εργατικών χεριών και να επεκταθεί η δυνατότητά της να αυξομειώνει το δυναμικό κάθε επιχείρησης ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες της. Επιπλέον, γίνεται λόγος για «έλλειμμα» επενδύσεων που πρέπει να καλυφθεί και να δαπανηθούν 24 δισ. ευρώ επιπλέον μέσα στα τρία προσεχή έτη (το Βερολίνο έχει υποσχεθεί να διαθέσει 10 δισ. ευρώ για δημόσιες επενδύσεις μέχρι το 2018).

Επισης, αναφέρεται ότι και στις δυο χώρες πρέπει «να απλοποιηθούν αισθητά και μεσοπρόθεσμα οι πολιτικές συνταξιοδότησης». Κάτι που συνδέεται, αφενός, με τη μείωση των «δημόσιων δαπανών» (βλέπε επιχορήγηση ταμείων κοινωνικής ασφάλισης), αφετέρου, με τη διάδοση της επαγγελματικής και της καθαρά ιδιωτικής ασφάλισης.

Τέλος, οι δύο αστοί οικονομολόγοι προτείνουν την ενοποίησης των αγορών Ενέργειας των 28 μελών της ΕΕ αλλά και την ενοποίηση της αγοράς Πληροφορικής.

Η κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης ετοιμάζεται ενώ η ανεργία παραμένει υψηλή και, ταυτόχρονα, οι ελαστικές σχέσεις «απασχόλησης» (ουσιαστικά, η ανεργία με διαλείμματα) επεκτείνονται όλο και πιο γρήγορα σε όλο και περισσότερους κλάδους.

Σύμφωνα με στοιχεία του γαλλικού υπουργείου Εργασίας, που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα, οι άνθρωποι που ζητούν εργασία φτάνουν πλέον τους 3.460.900. Η αύξηση, σε σχέση με τα αντίστοιχα στοιχεία της περσινής περιόδου, φτάνει το 5,5%. Το συνολικό ποσοστό ανεργίας εξακολουθεί να βρίσκεται πάνω από το 10% του ενεργού πληθυσμού, ενώ 2,2 εκατομμύρια είναι εκείνοι που ψάχνουν δουλειά για πάνω από ένα χρόνο («μακροχρόνια άνεργοι»).