Φίλες και φίλοι,

Εχουμε ήδη πίσω μας την πρόσφατη ιστορία, έχουμε πίσω μας ετούτη τη σκοτεινή εμπειρία του τι σημαίνει κρίση του καπιταλισμού για τους εργαζόμενους, για το λαό μας, για τη χώρα μας. Τέσσερα, πέντε χρόνια τώρα οι εργαζόμενοι χάνουν και μόνο χάνουν. Χάνουν κομμάτια από τη ζωή τους. Χάνουν κομμάτια από την αξιοπρέπειά τους. Χάνουν όσα κέρδισαν μέσα σε πολλά χρόνια αγώνων και θυσιών. Χάνουν τη σιγουριά του καθημερινού ψωμιού, την περίθαλψή τους την ώρα της ανάγκης, την ελπίδα για τα γηρατειά τους, τη μόρφωση των παιδιών τους, τη θέρμανση των σπιτιών τους, την πρόσβαση σε όλα τα αγαθά, τα οποία οι ίδιοι με το μόχθο τους δημιούργησαν. Πολλοί χάνουν τη θέση τους στην κοινωνία, εξόριστοι στις στρατιές των ανέργων, χωρίς το απόλυτο δικαίωμα στη δουλειά, στην παραγωγή, αληθινά απόβλητα μιας κοινωνίας στην οποία δεν έχουν πια θέση. Μιας αστικής, μιας καπιταλιστικής κοινωνίας. Η ίδια η χώρα έχασε και χάνει την παραγωγική της υποδομή και μαζί της την εθνική της υπόσταση.

Στα ίδια αυτά χρόνια παρέλασαν μπροστά μας πλήθος οι σωτήρες. Πολιτικοί και τεχνοκράτες, όλοι με τη γνώση αποκλειστικό μονοπώλιο, όλοι με τη λύση στο τσεπάκι. Από τα Καστελλόριζα στα Ζάπεια και από τα Ζάππεια στη Θεσσαλονίκη, όλοι έβαλαν μπροστά μας σχέδια και παρα-σχέδια «εξόδου από την κρίση». Το μόνο που κατάφεραν ήταν να βγάλουν τους τραπεζίτες από την κρίση αυτή και να προικίσουν τους ήδη μαικήνες του πλούτου με λεηλατημένη δημόσια περιουσία - στη γενική εκποίηση που την είπαν «προσέλκυση επενδυτών». Και σήμερα στέκονται μπροστά μας, μπροστά στο λαό μας νέοι και παλαιοί λαοπλάνοι με την ίδια ακαταμάχητη σιγουριά: Θα σχίσουν τα μνημόνια και θα μας σώσουν στο δρόμο της ανάκαμψης και της ανάπτυξης.

Στο πλευρό του λαού μας, αυτά τα δίσεκτα χρόνια μόνο το κόμμα των εργαζομένων, μόνο το ΚΚΕ στάθηκε. Δεν υποσχέθηκε τη σωτηρία - δεν ζήτησε να γίνει σωτήρας κατ' εντολή και κατ' ανάθεση: Το δρόμο μόνο έδειξε. Γιατί τη σωτηρία των λαών μόνο οι λαοί οι ίδιοι μπορούν να την αναλάβουν - δεν ανατίθενται αυτά.

Και στις εκλογές αυτές όπου, καθώς φαίνεται νέοι «σωστοί και θαρραλέοι» διαπραγματευτές έρχονται στα πράγματα, μόνο και μόνο για να διασφαλίσουν την αριστερή εκδοχή της συμμετοχής στο ίδιο και το αυτό αντιλαϊκό σώμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μόνο το ΚΚΕ στέκεται μπροστά στις απατηλές ελπίδες που με τον τόνο μοιράζονται για να μιλήσει τη φωνή της αλήθειας.

Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η απάντηση σε ένα σκηνικό παραπλάνησης, απάτης, σκηνικό που παγιδεύει τους λαούς σε νέες περιπέτειες. Δεν είναι αλάνθαστο το ΚΚΕ, δεν είναι μαντείο των Δελφών - ποτέ δε θέλησε να γίνει. Βλέπει όμως με τα μάτια των εργαζομένων, βλέπει τα πράγματα με τρόπο που οι άλλοι δε θέλουν να δουν.

Φίλες και φίλοι, εργαζόμενοι,

Είναι καιρός να κάνουμε την Ιστορία ζωή. Να κάνουμε την πείρα μας εργαλείο αγώνων. Να ανατρέψουμε το σκηνικό και τους σκηνοθέτες. Να κλείσουμε το δρόμο στην κοροϊδία και την παραπλάνηση. Να ανοίξουμε το δρόμο για το δικό μας κόσμο, τη δική μας Ιστορία, τη δική μας χώρα, τη δική μας ζωή.

Ψήφο στο ΚΚΕ λοιπόν, σαν αφετηρία νέων, αποφασιστικών αγώνων.