Στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, στη Θεσσαλονίκη, περιόδευσε χτες ο Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής του ΑΠΘ και υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας του ΚΚΕ. Μίλησε με τους εργαζόμενους στις υπηρεσίες και τις γραμματείες του Πανεπιστημίου, αλλά και με φοιτητές, που βιώνουν τις επιπτώσεις από τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης, τις πολιτικές υποχρηματοδότησης και εμπορευματοποίησης της Παιδείας, τις διαθεσιμότητες, κ.λπ.

Ο Γ. Μαργαρίτης σημείωσε ότι τα πανεπιστήμια είναι από τους θεσμούς που βρίσκονται στο στόχαστρο των πολιτικών της ΕΕ. Αναφέρθηκε στα όσα προωθήθηκαν από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αλλά και της συγκυβέρνησής τους. Σχολίασε όμως και τις «σαρωτικές αλλαγές στην παιδεία» που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Οπως είπε, «το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα γίνει ο διάλογος που θα οδηγήσει στις αλλαγές που υπόσχεται ο κ. Τσίπρας, είναι το ίδιο πλαίσιο που έχει διαμορφώσει η ΕΕ, το πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει μια σειρά συμφωνίες, οι οποίες προβλέπουν τη μετατροπή των πανεπιστημίων σε επιχειρήσεις και της γνώσης σε εμπόρευμα. Οποιος έχει λεφτά μπορεί, όποιος δεν έχει λεφτά και αυτό το αγαθό δεν μπορεί να το αποκτήσει».

Τόνισε πως όσοι υποκλίνονται στο μονόδρομο της ΕΕ, θα ακολουθήσουν την ίδια πολιτική στο πλαίσιο της ενιαίας στρατηγικής. Οπως είπε «κατεδαφίζουν, κάνουν εμπόρευμα τη γνώση και την παιδεία, τα θυσιάζουν στο βωμό του κέρδους, της απόδοσης, τα κάνουν πεδία δραστηριότητας του κεφαλαίου και όχι πεδία απόκτησης γνώσης».

Το ΚΚΕ, τόνισε, «δεν συζητάει μέσα σε ένα πλαίσιο που 4-5 χρόνια τώρα, με ορμή, έχει αποδείξει πού μας οδηγεί. Αυτό το έχει διακηρύξει χρόνια πριν, από τη συνθήκη του Μάαστριχτ και όλες τις επιμέρους συνθήκες για την εκπαίδευση που εκπορεύονται από αυτή. Το ΚΚΕ καθαρά και ξάστερα λέει ότι μέσα σε αυτό το πλαίσιο τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει για το καλό. Για όποιον ακόμα πιστεύει σε θεσμούς που υπηρετούν βασικές ανάγκες του πολιτισμού, του κόσμου, των εργαζόμενων, της χώρας μας, η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη ψήφος με συνέπεια. Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη ψήφος η οποία ανταποκρίνεται στην προσδοκία του κόσμου να μην πάμε ακόμη πιο κάτω».