Γράφαμε στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» για το πώς ο πρόεδρος του ΣΕΒ και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έδωσαν συνεντεύξεις με απαντήσεις - καρμπόν για μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα για το κεφάλαιο (για τα πρωτογενή πλεονάσματα, για τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, για τον «κρίσιμο συμβιβασμό» μεταξύ «λαϊκής ετυμηγορίας» και «ευρωπαϊκής προοπτικής»).

Κάτι φαίνεται πως... του ξέφυγε, όμως, του Αλ. Τσίπρα, οπότε φρόντισε στη συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό «Stern» να το προσθέσει: «Είμαι υπέρ μιας λύσης που κερδίζουν οι πάντες. Μιας λύσης win - win. Θέλω να σώσω την Ελλάδα από μια τραγωδία και να προστατεύσω την Ευρώπη από το διχασμό». Βλέπετε, και ο πρόεδρος των βιομηχάνων, Θ. Φέσσας, στη δική του συνέντευξη πριν από λίγες μέρες στη γερμανική «Handelsblatt» είχε τονίσει ότι «δεν πρέπει να υπάρξουν νικητές και ηττημένοι. Και οι δύο πλευρές πρέπει να προσεγγίσουν η μία την άλλη. Αυτό ανταποκρίνεται στις αρχές της Ευρώπης (...) Αυτά είναι τα πρώτα βήματα για ένα συμβιβασμό και μιας λύσης "win - win"»...

Της μόδας και πάλι, λοιπόν, το περιβόητο "win - win", που πρωτακούσαμε από τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και από τότε έχει «φορεθεί» από πολλούς. Μόνο που λύσεις «win - win» και για τα μονοπώλια και για το λαό δεν υπήρξαν και δεν πρόκειται να υπάρξουν ποτέ. Νικητής βγαίνει ο λαός μονάχα όταν ηττώνται τα μονοπώλια και η εξουσία τους.