Δηλαδή, αν δε γινόταν δημοσκόπηση, μπορεί και να υπήρχε η αίσθηση πως οι πολίτες είναι ικανοποιημένοι από την κατάσταση, που επικρατεί στην Παιδεία, στην Υγεία, στη Δημόσια Διοίκηση, στο Ασφαλιστικό ή στην Οικονομία; Δηλαδή, μέχρι τώρα, η ανθρωπότητα πορεύτηκε στα τυφλά και βρήκε το φως της μόνο μόλις γεννήθηκε το ευγενές είδος των γκαλοπολόγων;

Αφού, λοιπόν, μας μέτρησαν, αφού μας ζύγισαν, τώρα έχουν αρχίσει και να μας αναλύουν. Εχουν μέγα ενδιαφέρον, βλέπετε, να μας προτείνουν τη θεραπευτική μέθοδο. Φυσικά, η θεραπεία δε θα αφορά εμάς. Η θεραπεία αφορά εκείνους που παρήγγειλαν τη δημοσκόπηση. Εκείνοι είναι οι ασθενείς. Οχι, βέβαια, επειδή συμπάσχουν με τα λαϊκά προβλήματα. Αλλά επειδή διαπιστώνουν ότι τα λαϊκά προβλήματα εντείνονται και με τη σειρά τους προκαλούν λαϊκές αντιδράσεις, που, επίσης με τη σειρά τους, βλάπτουν σοβαρά την υγεία του συστήματος, γιατί μπορεί να προκαλέσουν ανεξέλεγκτες για την καθεστηκυία τάξη κοινωνικές ριζοσπαστικοποιήσεις. Το πολιτικό τους σύστημα πασχίζει να ακυρώσει αυτή τη διαδικασία ριζοσπαστικοποίησης. Οχι, φυσικά, αλλάζοντας την ακολουθούμενη πολιτική. Αυτή είναι σταθερή και αμετάκλητη. Είναι «μονόδρομος», όπως συνηθίζουν να λένε. Η προσπάθειά τους να ακυρώσουν τις διεργασίες κοινωνικής και πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης έγκειται στη γενικευμένη επιχείρηση εγκλωβισμού των λαϊκών στρωμάτων σε αυταπάτες, σε απάτες και στη λογική της εναλλαγής του κακού με το χειρότερο και τούμπαλιν...

Η τελευταία δημοσκόπηση και, κυρίως, ο τρόπος με τον οποίο αξιοποιείται από τον κυρίαρχο προπαγανδιστικό μηχανισμό των (γ)καλοπιστών του συστήματος, δηλώνει ακριβώς τις στοχεύσεις τους. Δε χρειάζεται να πάμε μακριά. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στα ίδια τους τα «ευρήματα». Τι λέει ένα από αυτά; Μα, ότι και οι δυο μαζί, και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, δεν καταφέρνουν να αποσπάσουν ούτε το 50% των θετικών απαντήσεων στο ερώτημα, αν τους εμπιστεύεται ο κόσμος! Μα - θα έλεγε κανείς - αυτό είναι ένα στοιχείο, που δεν μπορεί να περνά απαρατήρητο. Η απόρριψη σε τόσο μεγάλα ποσοστά του δικομματισμού σηκώνει συζήτηση. Τουλάχιστον. Ε, αυτό ακριβώς είναι που δεν το ακουμπάει κανείς αναλυτής μας! Αντίθετα, τι έχουμε; Εχουμε την αξιοποίηση του γκάλοπ στην κατεύθυνση του εγκλωβισμού του κόσμου στα «εντός, εκτός και επί τα αυτά» όλων εκείνων που απορρίπτει! Ιδού η τακτική του «καλουπώματος»: Το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί μια πολιτική που την καταψηφίζει ο λαός, η ΝΔ ακολουθεί και «υπόσχεται» την ίδια πολιτική, ο λαός γνωρίζει ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, αλλά οι μόνοι που κάνουν να μην το γνωρίζουν είναι οι δημοσκόποι και οι δημοκόποι και, κατόπιν αυτής τους της «άγνοιας», μας προτείνουν να συζητήσουμε, αν το ΠΑΣΟΚ χάνει ή αν η ΝΔ κερδίζει...

Ετσι κάνει και ο Καραγκιόζης: Γράμματα κερδίζω, κορόνα χάνεις... Ετσι το παίζουν το παιχνίδι οι «Χατζηαβάτηδες» του συστήματος. Ο λαός χάνει και αυτοί μετρούν ποιος κερδίζει από τη - δεδομένη - λαϊκή χασούρα! Διότι το θέμα, τελικά, είναι να μη χάσει η πολιτική τους. Εκεί, όμως, βρίσκεται το ουσιαστικό ζητούμενο. Να ηττηθεί η πολιτική τους. Και για να ηττηθεί, απαιτείται η ριζική πολιτική μεταστροφή του λαϊκού παράγοντα, που τον θέλουν - και μέσω των γκάλοπ - να άγεται και να φέρεται μεταξύ Αννα και Καϊάφα.