ΜΟΣΧΑ.--

Επίσκεψη στη Ρωσία πραγματοποίησε την Κυριακή και χτες η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για τις Ευρωπαϊκές και Ευρωασιατικές υποθέσεις, Βικτόρια Νούλαντ, γνωστή από την περίοδο ανατροπής της προηγούμενης αστικής κυβέρνησης της Ουκρανίας του Β. Γιανουκόβιτς, που πρωτοστάτησε στη στήριξη εθνικιστικών και φασιστών που αναδείχθηκαν στην εξουσία. Η Νούλαντ είχε επισκεφτεί πιο πριν το Κίεβο και είχε συναντήσεις με τον Πρόεδρο και τον πρωθυπουργό της αντιδραστικής κυβέρνησης, διαβεβαιώνοντας για τη στήριξη του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, ενώ εξέφρασε «ανησυχία» για την πορεία εφαρμογής της συμφωνίας του Μινσκ. Βέβαια, κάνοντας «γαργάρα» τις παραβιάσεις από τον ουκρανικό στρατό. Το ταξίδι της, δε, στη Μόσχα ακολουθεί αυτό πριν από λίγες μέρες του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Τζον Κέρι, που είχε συναντήσεις με τον ομόλογό του Σεργκέι Λαβρόφ και με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Πάντως, ερωτώμενος ο Εκπρόσωπος Τύπου του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, αν η επίσκεψη Νούλαντ είναι «ένδειξη βελτίωσης των σχέσεων» απάντησε ότι «ναι, όταν ο Πρόεδρος Πούτιν συναντήθηκε με τον υπουργό Λαβρόφ και τον υπουργό Εξωτερικών Κέρι είχε αναφερθεί ότι χρειαζόταν πιο στενός διάλογος».

Στο ίδιο πνεύμα, ο υφυπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Γκριγκόρι Καράσιν, ο οποίος συναντήθηκε με την Νούλαντ μίλησε για «καρποφόρα συζήτηση» και συγκεκριμένα τόνισε ότι «ανταλλάξαμε απόψεις σχετικά με τα εμπόδια στην εφαρμογή των συμφωνιών του Μινσκ και πιστεύω ότι αυτή η ανταλλαγή ήταν καρποφόρα, με ανοιχτό μυαλό και ευθύτητα. Συζητήσαμε αναλυτικά τα θέματα που σχετίζονται με τις εργασίες της Ομάδας Επαφής και τις τέσσερις υποομάδες, οι οποίες έχουν συσταθεί για να προωθηθούν όλες οι πτυχές της ουκρανικής συμφιλίωσης». Και κατέληξε ότι οι «δύο πλευρές θα συνεχίσουν αυτόν το διάλογο, όποτε αυτό είναι αναγκαίο».

Είναι φανερό ότι οι ΗΠΑ επιχειρούν μια πιο ενεργή συμμετοχή στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης, που επικυρώθηκε με τη συμφωνία στο Μινσκ της Λευκορωσίας, στις 12 Φλεβάρη του 2015, που συμφώνησαν η αντιδραστική κυβέρνηση με τις αρχές των αυτοαποκαλούμενων ΛΔ του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ με τη σύμφωνη γνώμη της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας. Ωστόσο, δεν είναι σίγουρο ότι αυτό θα επιτευχθεί, καθώς φαίνεται να υπάρχουν διαφωνίες.