Με τη συμμετοχή πολλών μαθητών έγινε η διήμερη εκδρομή στα Καλάβρυτα, που διοργάνωσε η Οργάνωση Περιοχής Δυτικής Ελλάδας της ΚΝΕ
Οι μαθητές έφτασαν στα Καλάβρυτα με τον Οδοντωτό σιδηρόδρομο (μέσα από μία πανέμορφη διαδρομή), διασχίζοντας τον Βουραϊκό και έμειναν στις μαθητικές εστίες του ΕΙΝ.
Κατά τη διάρκεια του Διημέρου ήρθαν σε επαφή με την Ιστορία της περιοχής, συζήτησαν για το «σήμερα» και τα συμπεράσματα που βγαίνουν. Συγκεκριμένα, την Παρασκευή το βράδυ έγινε συζήτηση για το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το φασισμό και την άνοδό του. Οι μαθητές αναφέρθηκαν στα όσα μαθαίνουν μέσα από τα σχολικά βιβλία και τους καθηγητές τους, αναφέρθηκαν στην παραχάραξη της Ιστορίας και τον αντικομμουνισμό.
Το Σάββατο το πρωί έκαναν ιστορικό περίπατο στην πόλη. Ανέβηκαν στο λόφο του Καππή, που ήταν τόπος εκτέλεσης κατά τη διάρκεια της ναζιστικής θηριωδίας στα Καλάβρυτα, και στη συνέχεια ξεναγήθηκαν στο μουσείο του Ολοκαυτώματος. Είχαν την ευκαιρία να μάθουν την αλήθεια για τα γεγονότα εκείνης της περιόδου, κόντρα σε αυτούς που προσπαθούν να παρουσιάσουν ως υπαίτιο των γεγονότων το ΕΑΜ. Επιπλέον, συζήτησαν για το φασισμό και πώς αυτός καταπολεμάται, αν μπορεί να εξαφανιστεί μέσα από μια δίκη (με αφορμή και τη δίκη της Νυρεμβέργης, που αναφέρεται στο χώρο του μουσείου). Την Κυριακή το πρωί, πραγματοποιήθηκε επίσκεψη σε μνημείο στα Σουδενά.
Το βράδυ του Σαββάτου έγινε μια μεγάλη συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία των Καλαβρύτων, όπου παρουσιάστηκαν παραδοσιακοί χοροί από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Κλειτορίας και το συγκρότημα της ΚΝΕ έκανε ένα αφιέρωμα σε αντάρτικα τραγούδια. Στη συγκέντρωση μίλησε ο Νίκος Αμπατιέλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, ο οποίος, μεταξύ άλλων, τόνισε:
«Αναζητούμε και μαθαίνουμε την αλήθεια γιατί η Ιστορία διδάσκει - όπως λέει και το σύνθημα του Διημέρου. Γι' αυτό άλλωστε έχουν λυσσάξει να την ξαναγράψουν η ΕΕ, το κράτος και το εκπαιδευτικό σύστημα, οι εκμεταλλευτές. Θέλουν να καταπίνουμε αμάσητα τα ψέματα που διδάσκουν σαν αλήθεια, γιατί έτσι θα κρύψουν τα διδάγματα που βγαίνουν από την Ιστορία. Διδάγματα που μπορούν να γίνουν όπλο στον αγώνα που δίνουμε.
(...) Σήμερα, στην εποχή μας, εκφράζεται η σύγκρουση πραγματικά δύο κόσμων, τελείως διαφορετικών. Από τη μία έχουμε τον κόσμο των εργαζομένων, του λαού και των παιδιών τους, τον κόσμο των πιο πρωτοπόρων ιδεών που γέννησε η ανθρωπότητα, τον κόσμο των αμέτρητων θυσιών για την κοινωνική απελευθέρωση και την κοινωνική πρόοδο. Και από την άλλη έχουμε τον κόσμο των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των τραπεζιτών, δηλαδή τον κόσμο του συστήματος που γεννά κρίσεις, πολέμους, φτώχεια και φασισμό, τον κόσμο του σάπιου καπιταλισμού.
(...) Αυτό που εμείς πρέπει να προσπαθούμε και από το οποίο δεν παραιτούμαστε - όσο κι αν το επιδιώκουν οι επικριτές μας - είναι να καταθέτουμε καθημερινά τη δική μας συμβολή στον αγώνα αυτό, να πάρουμε τη σκυτάλη και να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό, να κρατάμε τη φλόγα αναμμένη σε όλες τις συνθήκες».