«Τσίπρας: Δεν υπογράφω το θάνατο της Ελλάδας», γράφει στον πρώτο τίτλο της η χτεσινή «Αυγή». Για να καταλάβουμε: Το θάνατο ποιας Ελλάδας δεν υπογράφει ο πρωθυπουργός; Για ποια Ελλάδα εφαρμόζει ήδη όλη την αντεργατική νομοθεσία των προηγούμενων κυβερνήσεων; Για ποια Ελλάδα εφαρμόζει, επίσης, όλη τη νομοθεσία των προηγούμενων κυβερνήσεων που παρείχαν κάργα προνόμια στο κεφάλαιο; Είναι αλήθεια, βέβαια, πως υπάρχουν δύο Ελλάδες: Η μία είναι αυτή των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των μεγαλεμπόρων, των ξενοδόχων και η άλλη η Ελλάδα της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, του λαού. Ας αφήσει, λοιπόν, τα σάπια περί της «Ελλάδας» ο πρωθυπουργός. Η Ελλάδα που υπερασπίζεται είναι αυτή της αστικής τάξης, του κεφαλαίου, γι' αυτής της Ελλάδας την ανάκαμψη πασχίζει, για τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων στον ανταγωνισμό τους με άλλες αστικές τάξεις. Το ίδιο, άλλωστε, συμβαίνει παντού. Ο,τι κι αν δηλώνει ο Τσίπρας, κρίνεται για το ποια τάξη κερδίζει από την πολιτική που εφαρμόζει.