Το ανέβασμα των τόνων από τον Πρόεδρο της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο, οι συνεχείς παραβιάσεις της λεγόμενης εκεχειρίας του Μινσκ και οι βομβαρδισμοί κατοικημένων περιοχών από τις δυνάμεις της αντιδραστικής κυβέρνησης στις ανατολικές περιοχές της χώρας δείχνουν ότι η κλιμάκωση της αντιπαράθεσης είναι δεδομένη.

Ο Ποροσένκο, μιλώντας σε στρατιώτες που συμμετείχαν στη λεγόμενη «αντιτρομοκρατική» αποστολή στο Σλοβιάνσκ και Κραματόρσκ, δύο πόλεις της επαρχίας του Ντονέτσκ που δεν περιλαμβάνονται στο θύλακα που ελέγχουν οι πολιτοφυλακές στην αυτοαποκαλούμενη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ, είπε χαρακτηριστικά: «Εχοντας συνειδητοποιήσει το κόστος αυτού του ζητήματος, επέμεινα, επιμένω και θα συνεχίσω να επιμένω ότι μια διαδικασία πολιτικής διευθέτησης εξακολουθεί να αποτελεί προτεραιότητα. Πέρα από κάθε αμφιβολία, έχουμε επιλέξει την ειρήνη, αλλά όχι με κάθε κόστος. Δε θα παραδώσουμε ίχνος ουκρανικό έδαφος». Δηλώσεις αυτές έρχονται μια μέρα μετά τη διαμαρτυρία που πραγματοποίησαν την Παρασκευή, στο Κίεβο, γύρω στους 3.000 των λεγόμενων εθελοντών των ουκρανικών ταγμάτων και κυρίως των φασιστών του «Δεξιού Τομέα», που απαιτούσαν από την κυβέρνηση να τερματίσει την εκεχειρία και να εντατικοποιήσει τις πολεμικές επιχειρήσεις στην ανατολή.

Το περασμένο 48ωρο, εξαπολύθηκαν πάνω από 60 επιθέσεις στο έδαφος των δύο αυτοαποκαλούμενων ΛΔ Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ και με βαρέα όπλα του ουκρανικού στρατού και των λεγόμενων εθελοντικών ταγμάτων. Χτυπήθηκαν προάστια των δύο πόλεων, το ανθρακωρυχείο στην Γκορλόφκα, ενώ προκλήθηκε πυρκαγιά σε έκταση 100 εκταρίων σιτηρών στην περιοχή Ταβριχέσκογιε, στην περιφέρεια του Τελμάνοβο. Από το σφυροκόπημα αυτό δεν αναφέρθηκαν απώλειες ζωών, παρά μόνο τραυματισμοί και υλικές ζημιές, ενώ σε μάχες η αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου αναφέρει το θάνατο ενός στρατιώτη και τον τραυματισμό άλλων δύο.

Την ίδια ώρα, την αντίδραση της ρωσικής κυβέρνησης μέσω του υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, προκάλεσε η κίνηση του Προέδρου της Ουκρανίας να προωθήσει στη Βουλή το νομοσχέδιο για τη λεγόμενη αποκέντρωση, χωρίς να παρθούν υπόψιν οι προτάσεις των αρχών των λεγόμενων ΛΔ του Ντονμπάς (Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ). Οπως σημείωσε, «ο μη απευθείας διάλογος και η μη συμμετοχή των αρχών αυτών των περιοχών στη συνταγματική μεταρρύθμιση δε συνάδει με τα συμφωνηθέντα στο Μινσκ, που η εφαρμογή τους αποτελεί τη μόνο διέξοδο από τη σημερινή κατάσταση».