Και το θράσος έχει συνέχεια: Ισχυρίστηκε ότι υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρό για «πολιτικές πρωτοβουλίες σε τομείς που δε συνδέονται με τη διαπραγμάτευση και αποτυπώνουν το στίγμα της Αριστεράς (φοροδιαφυγή, διαφθορά, μεταρρυθμίσεις στη Δημόσια Διοίκηση, θεσμικός εκσυγχρονισμός κ.λπ.)». Κοροϊδεύοντας ότι αυτά λείπουν από τον εργαζόμενο, που δεν μπορεί να πάρει ανάσα. Θεωρεί, επίσης, ότι η συμφωνία που υπέγραψε στις 12 Ιούλη, έχει και θετικά, τα οποία πρέπει να αξιοποιηθούν: «Υπάρχουν - είπε - περιθώρια στη διαπραγμάτευση που πρέπει να εξαντληθούν, ώστε η συμφωνία να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο βιώσιμη: Εργασιακά, σταδιακή εφαρμογή αγροτικών μέτρων, ισοδύναμα στο Ασφαλιστικό και τις ιδιωτικοποιήσεις». Δηλαδή, να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι. Αφού συμφώνησε να μην αφήσει τίποτα όρθιο στις εργασιακές σχέσεις, αφού συμφώνησε να εξαφανίσει τους φτωχομεσαίους αγρότες, αφού συμφώνησε να μη φτάνει άνθρωπος στη σύνταξη κι αφού ήδη παρέδωσε ό,τι υπάρχει υπό κρατική ιδιοκτησία, ζητά στήριξη στη διαπραγμάτευση για το πόσο κοφτερή θα είναι η λεπίδα!