Το καυτό ζήτημα της απλήρωτης εργασίας νεαρών πτυχιούχων εργαζομένων επανέρχεται στο προσκήνιο της διεθνούς δημοσιότητας, αυτή τη φορά με επίκεντρο μία υπόθεση που εκτυλίχθηκε τις τελευταίες μέρες στην έδρα του ΟΗΕ στη Γενεύη, με πρωταγωνιστή τον 22χρονο Νεοζηλανδό Ντέιβιντ Χάιντ. Ο νεαρός Χάιντ, απόφοιτος πανεπιστημιακής Σχολής Διεθνών Σχέσεων, βρέθηκε στο επίκεντρο διαμάχης, όταν αποκαλύφτηκε ότι ήταν αναγκασμένος να επιβιώνει σε σκηνή που είχε στήσει στις όχθες της λίμνης Λεμάν, επειδή δεν μπορούσε να πληρώσει τα πανάκριβα ενοίκια που ζητούν συνήθως οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων στη Γενεύη, τους έξι μήνες που ήταν αναγκασμένος να δουλεύει αμισθί για πρακτική εξάσκηση στα Ηνωμένα Εθνη.

Η αποκάλυψη της προσωπικής ιστορίας του έγινε με ρεπορτάζ της εφημερίδας «Tribune de Geneve». «Οι γονείς μου με ενθάρρυναν και όταν έλαβα τη θετική απάντηση, όλοι τους ήταν υπερήφανοι για εμένα στο σπίτι. Ο ΟΗΕ, η Γενεύη, είναι τόσο υψηλού κύρους» δήλωσε ο ίδιος στην εφημερίδα, σημειώνοντας ότι μόλις είδε τις τιμές των ενοικίων, γρήγορα αποθαρρύνθηκε, αφού «τελικά, μόνο εκείνοι που οι γονείς τους μπορούν να πληρώσουν έχουν μια ευκαιρία...».

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΟΗΕ στη Γενεύη, Αχμαντ Φάουζι, αναγκάστηκε να αναφερθεί στην περιπέτεια του νεαρού, υπενθυμίζοντας ότι οι περίοδοι άσκησης διάρκειας έξι μηνών που προτείνει ο ΟΗΕ, δεν προβλέπουν την καταβολή μισθών στους ασκούμενους «έπειτα από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης» στη Νέα Υόρκη! Συνοδευόμενος από τρεις νεαρούς ασκούμενους, που εργάζονταν επίσης αμισθί στο γραφείο του, διαβεβαίωσε τους δημοσιογράφους ότι και οι τρεις τους «ήταν απολύτως ευτυχείς»! «Ευτυχείς» που δούλευαν αμισθί με την προσμονή μιας μελλοντικής θέσης εργασίας...

Τελικά, ο νεαρός Χάιντ αναγκάστηκε χτες να παραιτηθεί από την πρακτική εξάσκηση στον ΟΗΕ, δηλώνοντας: «Θέλω να είμαι ξεκάθαρος, κανείς δε με ανάγκασε να κοιμηθώ σε μια σκηνή, ωστόσο λόγω της δικής μου κατάστασης και των συνθηκών αυτής της πρακτικής άσκησης, αυτή ήταν η μόνη ρεαλιστική δυνατότητα... Ολοι οι ασκούμενοι του κόσμου πρέπει να ενωθούν, με στόχο να πετύχουμε την αναγνώριση της αξίας μας και την ισότητα των δικαιωμάτων που μας αξίζει... Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου προβλέπει "ίσο μισθό για ίση εργασία"». Δικαιότατο το αίτημα, μόνο που η καπιταλιστική βαρβαρότητα διέπεται από ...άλλους κανόνες και το ξεζούμισμα ιδιαίτερα των νέων εργαζομένων είναι μια γνώριμη τακτική, που αντιμετωπίζεται μόνο με ενίσχυση συνολικά του εργατικού ταξικού αγώνα.