ΒΑΓΔΑΤΗ.--

Εκθεση του ιρακινού Κοινοβουλίου σχετικά με τα γεγονότα που οδήγησαν πέρσι το καλοκαίρι στην κατάληψη της Μοσούλης και άλλων περιοχών του βορείου Ιράκ από τους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους», επισημαίνει ότι οι αρμόδιες αρχές γνώριζαν εκ των προτέρων για τις επιθετικές κινήσεις των ισλαμιστών μισθοφόρων και συνεπώς η άλωση της πόλης θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Ωστόσο, οι αρμόδιοι αξιωματούχοι, μεταξύ των οποίων και ο Ιρακινός πρώην πρωθυπουργός Νούρι αλ Μάλικι, τις αγνόησαν και δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους.

Στην έκθεση επισημαίνεται ότι εκείνοι που είχαν ενημερωθεί για την κατάσταση όσον αφορά την ασφάλεια της βόρειας επαρχίας Νινευή (όπου υπάγεται η Μοσούλη), γνώριζαν ότι η επίθεση του «Ισλαμικού Κράτους» «θα συνέβαινε οπωσδήποτε», αφού είχαν στη διάθεσή τους «όλες τις πληροφορίες με σαφήνεια και ...η μοναδική έκπληξη ήταν η ταχύτητα με την οποία διαλύθηκαν οι μονάδες του τακτικού στρατού». Στην ίδια έκθεση, σημαντικές πληροφορίες της οποίας επικαλέστηκε χτες το Γαλλικό Πρακτορείο, χαρακτηρίζεται «αξιοθρήνητη» η απόδοση των στρατιωτικών διοικητών, καθώς επικρίνονται ότι διέπραξαν «σοβαρά λάθη που επιτάχυναν την κατάρρευση του στρατού».

Μάλιστα, ο πρώην πρωθυπουργός Ν. Μάλικι θεωρείται πως δεν είχε εκτιμήσει τον κίνδυνο, επειδή βασιζόταν σε «λανθασμένες πληροφορίες», τις οποίες δεν επαλήθευε και είχε αφήσει «ακατάλληλους και ανίκανους» στρατιωτικούς διοικητές στη λήψη αποφάσεων για τις επιχειρήσεις τους. Επιβεβαιώνεται ακόμη ότι στρατιώτες και αστυνομικοί έδιναν μέρος του μισθού τους στους ανωτέρους τους, για να μπορούν να απουσιάζουν από τα καθήκοντά τους, αφήνοντας έτσι τις μονάδες τους υποστελεχωμένες και ότι δεν είχαν κάνει ούτε τη βασική εκπαίδευση, ούτε διέθεταν τα κατάλληλα όπλα.

Μεταξύ των στρατιωτικών αξιωματούχων που κατονομάζονται ως υπεύθυνοι για την άλωση της Μοσούλης από τους τζιχαντιστές είναι ο Ιρακινός στρατηγός Αμπούντ Κάνμπαρ, που ήταν υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, ο στρατηγός Αλι Γαϊντάνε και ο τότε υπουργός Αμυνας, Σάαντουν αλ Ντουλάιμι, που «δεν παρακολουθούσε τις εξελίξεις (...) επειδή ήταν επικεντρωμένος σε όσα συνέβαιναν στη δυτική επαρχία Ανμπαρ».