Η νησίδα Λαζαρέτο βρίσκεται βορειοδυτικά του λιμανιού της Κέρκυρας. Λειτούργησε ως λοιμοκαθαρτήριο από τα χρόνια της Βενετοκρατίας μέχρι την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα. Την άνοιξη του 1943, οι Ιταλοί δημιούργησαν στο νησί στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου εγκλείστηκαν εξόριστοι Κερκυραίοι, άλλοι επτανήσιοι, Ηπειρώτες και 198 Ακροναυπλιώτες κομμουνιστές, που η δικτατορία του Μεταξά παρέδωσε στους κατακτητές. Συνολικά, κρατήθηκαν στο νησί περίπου 600 άτομα. Από αυτούς, πολλοί μεταφέρθηκαν πριν την ιταλική συνθηκολόγηση στο Πρίντεζι, ενώ οι υπόλοιποι ελευθερώθηκαν από το ΕΑΜ το Σεπτέμβρη του 1943, λίγο πριν την πυρπόληση της πόλης της Κέρκυρας (13 προς 14 Σεπτέμβρη) από τη γερμανική αεροπορία. Κατά την περίοδο 1946 - 1954, στο Λαζαρέτο γίνονταν οι εκτελέσεις των καταδικασμένων κομμουνιστών και αγωνιστών της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ. Μαρτυρίες της εποχής μιλάνε περίπου για 200 εκτελεσμένους. Η μεταφορά των μελλοθανάτων από τις φυλακές της Κέρκυρας γινόταν ξημερώματα, πριν ο λαός της Κέρκυρας αρχίσει να κυκλοφορεί στους δρόμους, ώστε να μην αντιληφθεί την εκτέλεση. Ξεκινώντας από τις φυλακές, τραγουδούσαν επαναστατικά τραγούδια και ζητωκραύγαζαν υπέρ του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, του ΚΚΕ μέχρι την τελευταία τους πνοή. Τους μελλοθάνατους τους έστηναν σε έναν τοίχο, απομεινάρι του Ενετικού ερειπωμένου κτιρίου, που σώζεται μέχρι σήμερα, με τις τρύπες από τις σφαίρες των εκτελέσεων να θυμίζουν τη θυσία των αγωνιστών. Τους εκτελεσμένους τους έθαβαν πρόχειρα γύρω από τον τόπο της εκτέλεσης.