Συστηματικά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προετοιμάζει το έδαφος για μια μετεκλογική κυβερνητική συνεργασία με άλλες δυνάμεις της αστικής διαχείρισης (π.χ. το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι), που σήμερα, στο πλαίσιο μιας κάλπικης ψηφοθηρικής αντιπαράθεσης, εντάσσει στο «παλιό» και «φθαρμένο» πολιτικό σύστημα, αλλά που μαζί τους ψήφισε το τρίτο μνημόνιο, αφού μοιράζονται το στόχο της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Οσο πιο ανοιχτά μάλιστα γίνεται η προετοιμασία εδάφους για το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης με δυνάμεις όπως το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, τόσο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ανεβάζει φραστικά τους τόνους ενάντια στο ενδεχόμενο ενός «μεγάλου συνασπισμού» ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ, εγκαλώντας διάφορα αστικά κέντρα ότι προωθούν μια τέτοια εξέλιξη, στην προσπάθειά της βέβαια να «θολώσει» τη στρατηγική σύμπλευση του ΣΥΡΙΖΑ και με τη ΝΔ.

Ο Αλ. Φλαμπουράρης, μιλώντας στο ρ/σ «Alpha» εξήγησε πως αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πλειοψηφία τότε «με βάση το νέο διαμορφωμένο πολιτικό σκηνικό (που θα κρύβει εκπλήξεις) θα καθορίσουμε τη στάση μας με βασικό κριτήριο την αποφυγή νέων εκλογών», ενώ υπερασπίστηκε την «εθνική ενότητα» σαν «σοβαρό στόχο», εγκαλώντας τα άλλα κόμματα ότι την κατάντησαν «φτηνή προεκλογική διακήρυξη».

Αντίστοιχα, η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Ολγα Γεροβασίλη μιλώντας στον «ΣΚΑΪ» δήλωσε ότι «αν υπάρχει ανάγκη για συμμαχίες, όλα θα κριθούν από το αποτέλεσμα της κάλπης».

Αυτών των τοποθετήσεων είχε προηγηθεί η δήλωση του Γ. Δραγασάκη που πρόταξε το χρέος σαν «άλλοθι» μιας ευρύτερης συμπαράταξης, δηλώνοντας «μπορούμε, ας πούμε, για τη ρύθμιση του χρέους και για άλλα να δημιουργήσουμε τους όρους μιας ευρύτερης συμπαράταξης».

Με την τοποθέτηση αυτή συμφώνησε σήμερα ο Δ. Παπαδημούλης, σε ανάρτησή του στο διαδίκτυο: «Μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ καλείται να συγκροτήσει το ευρύτερο δυνατό εθνικό μέτωπο, για τη δραστική απομείωση του δημοσίου χρέους».

Την ίδια ώρα, ο Ευκλ. Τσακαλώτος εξέφρασε τη διαφωνία του με το ενδεχόμενο ενός «μεγάλου συνασπισμού», εκτιμώντας ότι «κανένας μεγάλος συνασπισμός, όπως φέρεται να υποστηρίζει πηγή της Κομισιόν δεν εγγυάται ρύθμιση του χρέους - το αντίθετο» και πως «καμία, κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από το τέλμα...».

Σε κάθε περίπτωση, η βάση πάνω στην οποία θα «χτιστεί» μια τέτοια σύμπραξη, με τη ΝΔ ή με άλλες δυνάμεις της αστικής διαχείρισης, συγκροτείται από τα προτάγματα του κεφαλαίου και την περιέγραψε ο Γ. Σταθάκης, μιλώντας προχθές σε εκδήλωση του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου με θέμα: «Το μοντέλο ανοικοδόμησης και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας».

Μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι «η συμφωνία που έκλεισε η κυβέρνηση με τους δανειστές, στα θετικά της οποίας περιλαμβάνονται η εξασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους μέχρι το 2022 και η ήπια δημοσιονομική προσαρμογή της, δημιουργεί ένα ασφαλές πλαίσιο προκειμένου να στραφούν οι προσπάθειες της κυβέρνησης, που θα προκύψει μετά τις εκλογές, στην ανάληψη αναπτυξιακών πρωτοβουλιών.

Οι αναπτυξιακές αυτές πρωτοβουλίες στηρίζονται σε δύο άξονες. Ο πρώτος άξονας έχει να κάνει με τη χρηματοδότηση της οικονομίας, κυρίως μέσω του ΕΣΠΑ αλλά και άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων. Ο δεύτερος άξονας έχει να κάνει με βαθιές θεσμικές τομές απέναντι στα συσσωρευμένα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, τομές που θα απελευθερώσουν και την παραγωγική δυναμική της».

Περιγράφοντας αυτές τις τομές, απαρίθμησε τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που εκκρεμούν και αφορούν στην προσαρμογή της δημόσιας διοίκησης και του φορολογικού κεφαλαίου στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου. Επιπλέον, για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων υποστήριξε την ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου που διέπει τη χωροταξία, το περιβάλλον και το φορολογικό για τη διαμόρφωση ενός «σταθερού επενδυτικού περιβάλλοντος».

Ο Γ. Σταθάκης, τέλος, υπερασπίστηκε τις «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης», αλλά και τη «θέσπιση έκτακτων προγραμμάτων απασχόλησης με έμφαση στον ιδιωτικό τομέα», προγράμματα δηλαδή ανακύκλωσης της ανεργίας, προσαρμοσμένα στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων για τζάμπα εργατικό δυναμικό.