Στην πραγματικότητα, αυτός που έστησε επικοινωνιακό σόου είναι ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας, που δήθεν με τον «διάλογο» - απάτη που ξεκίνησε και με τη συμμετοχή των πρόθυμων συνδικαλιστών επιχειρεί να υποβαθμίσει τα τραγικά προβλήματα της Παιδείας, να καλλιεργήσει την αναμονή με αόριστες υποσχέσεις ότι θα καλυφθούν τα κενά, την ώρα που χιλιάδες ώρες διδασκαλίας χάνονται, ενώ καταφεύγει στη γνωστή, ξεφτισμένη δικαιολογία ότι «κληρονομήσαμε αυτά τα προβλήματα». Μόνο που τέτοιου είδους δικαιολογίες άκουγαν οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές για χρόνια από τους προηγούμενους υπουργούς. Αλλά έτσι είναι όταν ακολουθείς την ίδια πολιτική με τους προηγούμενους και στο ζήτημα της Παιδείας, είναι αναπόφευκτο να καταφεύγεις στα ίδια προσχήματα. Κατά τ' άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ και η «Αυγή» είναι αυτοί που θέλουν, λένε, το κίνημα ζωντανό και να διεκδικεί. Η υποκρισία τους περισσεύει. Αυτό που στην πράξη επιδιώκουν είναι το κίνημα να σέρνεται πίσω από την κυβέρνηση, να σβήνει τις εστίες αντίστασης και διεκδίκησης και να αναλάβει το ρόλο του χειροκροτητή. Ε, λοιπόν, το ΠΑΜΕ δεν θα τους κάνει το χατίρι. Υπάρχουν συνδικαλιστικές ηγεσίες στην ΟΛΜΕ και στη ΔΟΕ διαθέσιμες να αναλάβουν αυτό το ρόλο και το αποδεικνύουν.