Associated Press

Από τη συνάντηση του Προέδρου της Πορτογαλίας Καβάκο με τον επικεφαλής των Σοσιαλιστών στην Πορτογαλία

Μετά την πτώση της κυβέρνησης μειοψηφίας του κεντροδεξιού συνασπισμού του πρωθυπουργού Πέδρο Πάσος Κοέλιο την Τρίτη στο Πορτογαλικό Κοινοβούλιο, την υπόθεση σχηματισμού νέας αστικής κυβέρνησης αναλαμβάνει και πάλι, με βάση το σύνταγμα, ο επίσης κεντροδεξιός Πρόεδρος, Ανίμπαλ Καβάκο Σίλβα. O Σίλβα θα έχει σήμερα από το πρωί επαφές - όπως ανακοινώθηκε από την προεδρία - με κοινωνικούς φορείς, ενώ δεν διευκρινίζεται πότε θα κάνει τις ανακοινώσεις του. Τα ενδεχόμενα που υπάρχουν είναι (αυτό θεωρείται και το πιθανότερο) να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Αντόνιο Κόστα, τον επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος που έχει και τη στήριξη του Μπλοκ της Αριστεράς, του Πορτογαλικού ΚΚ και των Οικολόγων Πράσινων και 122 έδρες συνολικά στη Βουλή έναντι 107 του κεντροδεξιού συνασπισμού. Επίσης, ο Πρόεδρος μπορεί να ορίσει κυβέρνηση τεχνοκρατών και νέες βουλευτικές εκλογές σε κάποιους μήνες.

Θυμίζουμε ότι την Τρίτη τα 3 κόμματα και 1 βουλευτής του Κόμματος για την Προστασία των Ζώων (σύνολο 123 βουλευτές) καταψήφισαν τις προγραμματικές θέσεις της κυβέρνησης Κοέλιο και υπερψήφισαν την πρόταση μομφής που κατέθεσαν οι Σοσιαλιστές.

Οι σοσιαλδημοκράτες Σοσιαλιστές και τα άλλα κόμματα, το επίσης σοσιαλδημοκρατικό Μπλοκ της Αριστεράς (και μέλος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς), το Πορτογαλικό ΚΚ και οι Οικολόγοι Πράσινοι δημοσιοποίησαν τις 3 ξεχωριστές συμφωνίες τους με τους Σοσιαλιστές, που έχουν κάποια κοινά σημεία αλλά και διαφοροποιούνται σε άλλα.

Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι ο βασικός πυρήνας του νέου κυβερνητικού προγράμματος θα είναι αυτός που περιλαμβάνεται στο σχέδιο προγράμματος που έδωσε στη δημοσιότητα το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Και αυτό που προδιαγράφεται είναι ένα πρόγραμμα αστικής διαχείρισης που δεσμεύεται για τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Αυτές αφορούν και στο μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση των 78 δισ. ευρώ που συμφώνησαν από κοινού κεντροδεξιοί και σοσιαλδημοκράτες, δηλαδή το ζεστό χρήμα που πήγε στους κεφαλαιοκράτες, για να ξεπεράσουν την καπιταλιστική κρίση και πληρώνουν με αιματηρές θυσίες τα λαϊκά στρώματα. Σε ό,τι αφορά τη λεγόμενη «δημοσιονομική ευελιξία» που προβάλλεται ως στοιχείο που θα διαπραγματευτεί σκληρά η νέα «αριστερή» πορτογαλική κυβέρνηση με την ΕΕ (κάτι μας θυμίζει αυτό από τη σκληρή διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ που «ματώνει» το λαό μας) ξεκαθαρίζεται ότι θα είναι μέσα στο πλαίσιο του κρατικού προϋπολογισμού, τα συμφωνημένα στο Σύμφωνο Σταθερότητας, το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο, δηλαδή στο πλαίσιο όλων των ελέγχων που προβλέπονται από την ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία και γίνονται σε όλες τις χώρες και με ιδιαίτερη έμφαση στις υπερχρεωμένες. Επίσης, ρητά προσδιορίζεται, στο πλαίσιο του λεγόμενου «νέου αναπτυξιακού μοντέλου, με κρατικές και ιδιωτικές επενδύσεις που θα φέρουν θέσεις εργασίας», ότι επιδιώκεται η αναβάθμιση της γεωστρατηγικής θέσης της Πορτογαλίας μέσα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ και στη σχέση της και με άλλες δυνάμεις (βλέπε αναβάθμιση του πορτογαλικού κεφαλαίου και της αστικής τάξης).

Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα που παρουσιάζονται ως «αντιμετώπιση των άμεσων προβλημάτων του λαού» όπως: σταδιακή επαναφορά του βασικού μισθού στα 600 ευρώ για τους εργαζόμενους του Δημοσίου έως το 2019 (δηλαδή 70 ευρώ παραπάνω), αναστολή περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, επιδόματα για την αντιμετώπιση της φτώχειας, περιορισμός της επισφαλούς εργασίας και της μερικής απασχόλησης, επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, είναι ζητήματα που μπαίνουν και στις συμφωνίες με τους 3 συμμάχους, αλλά θα γίνουν αντικείμενο παζαριού. Η συζήτηση για το κόστος που θα έχουν, το πόσο γρήγορα θα γίνουν, αν γίνουν, γιατί θα πρέπει ...να το επιτρέπει και η οικονομία, αλλά και οι ...εταίροι στην ΕΕ, είναι μια γνώριμη και στη χώρα μας τακτική για να αποσπαστεί η λαϊκή συναίνεση και δεν αναιρεί το χαρακτήρα της ενδεχόμενης νέας κυβέρνησης διαχείρισης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που στο όνομα της καπιταλιστικής ανάκαμψης οι εργαζόμενοι θα εξακολουθούν να είναι στην πρέσα. Τα περί σύγκρουσης της νέας κυβέρνησης με την ΕΕ που εμφανίζουν αστικά και οπορτουνιστικά ΜΜΕ (για «πορτογαλικό πυρετό» και ανησυχία στις Βρυξέλλες, λένε κάποιοι) δεν προκύπτουν από πουθενά. Τα δε «αρνητικά μηνύματα της αγοράς», με την αύξηση στα σπρεντ και στα δεκαετή ομόλογα της Πορτογαλίας από την «πολιτική αβεβαιότητα» είναι μέρος των παιχνιδιών των κεφαλαιοκρατών όπως και η όποια αντιπαράθεση και η «σκληρή διαπραγμάτευση» για το μείγμα διαχείρισης αφορούν την διαπραγμάτευση για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι την ουσιαστική βελτίωση της ζωής των λαϊκών στρωμάτων. Με την πραγματική εξουσία στο κεφάλαιο, με τη χώρα μέσα στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες ο λαός δεν μπορεί να έχει προοπτική.