Για το έργο θα μιλήσουν, η συγγραφέας - δημοσιογράφος Σοφία Αδαμίδου και ο ζωγράφος Παναγιώτης (Τάκης) Βαρελάς. Μελοποιημένα ποιήματα της συλλογής θα παρουσιάσουν: Ο συνθέτης και τραγουδιστής Παντελής Θαλασσινός και η σολίστ κιθάρας Εύα Φάμπα. Συμμετέχουν οι μουσικοί: Μανώλης Μητσάκος, φωνή - μπουζούκι, και Λάζαρος Σαββίδης, κρουστά. Ποιήματα διαβάζουν οι ηθοποιοί: Βασίλης Κολοβός και Κατερίνα Κουτροκόη.
Ο Γιώργος Δ. Μπίμης, ποιητής της αναζήτησης και της ανησυχίας, δυναμικός και τρυφερός ανατόμος των ταπεινών αλλά ανυπότακτων ανθρώπων, τολμά, παρατηρεί και ανασυνθέτει τη ζωή. Η ποίησή του είναι μια αναδρομή προς την αφετηρία, ένα βάπτισμα στην αρχέγονη αθωότητα και παράλληλα ο χώρος της ανακάλυψης του τρόπου, με τον οποίο τόσο η ζωή όσο και ο θάνατος δε χάνουν τη γεύση τους.
«Είναι η ίδια η ζωή που συντρίβεται στο αφιλόξενο τοπίο της απόγνωσης και της μοναξιάς, είναι οι βροχερές μέρες που πλαταίνουν στον ορίζοντα, που θρυμματίζουν τη θλίψη και σκορπούν τα δάκρυα, είναι η επινόηση μιας αυταπάτης που εξαντλήθηκε στην ανεπάρκεια ενός αστόχαστου καιρού...».
Μια περίεργη θλίψη θέτει σε κίνηση τη λειτουργία μιας απαιτητικής δράσης με τρόπο μάχιμο και δραματικά αποτελεσματικό.
«Ομως, ο άνθρωπος υπάρχει για να ματώνει τον πόνο όταν η ελπίδα του εξορίζεται και η ζωή για να υπενθυμίζει σ' αυτόν αυτό που έχει συντελεστεί: τη θυσία και το αίμα ...»
Ο λυρισμός, σ' ένα επιτυχές σύμπλεγμα με ρεαλιστικά στοιχεία αναδεικνύει τη φαντασία και την επιδεξιότητα του ποιητή.
«Κι απ' την ομολογία της ψυχής θ' ανατείλει το καινούριο φως... Η αβάσταχτη πορεία του ανθρώπου για το αύριο. Κι εκεί σ' αυτή την υπέρτατη ηθική του μέλλοντος θα αναζητήσουμε το μέτρο της αληθινής ζωής... Σ΄ αυτόν το ανήφορο θ' αποκαλύψουμε τα μεγάλα φτερά της ψυχής, την άβυσσο της δικαιοσύνης, το ήθος των χεριών, τον άπειρο πλούτο και την ταπεινή φτώχεια, τον παράδεισο και την κόλαση...».