ΠΑΡΙΣΙ.--

Συμβιβασμός για την προώθηση νέων επενδύσεων στο όνομα της «καθαρής Ενέργειας» (αλλά και στο πλαίσιο άλλων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών) αποτελεί η συμφωνία στην οποία ανακοινώθηκε ότι κατέληξαν το περασμένο Σάββατο οι περίπου 200 χώρες που συμμετείχαν στην 21η Διεθνή Διάσκεψη για το Κλίμα, στο Παρίσι. Η εφαρμογή της συμφωνίας, που στόχος είναι να ξεκινήσει το 2020, δεν μπορεί να θεωρείται σίγουρη, δεδομένων των ισχυρών συμφερόντων ιμπεριαλιστικών κέντρων και μονοπωλίων από όλο τον πλανήτη που διακυβεύονται, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι και τα άρθρα της συμφωνίας ουσιαστικά θα επανεξετάζονται (με «αναθεώρηση») κάθε πέντε χρόνια, ενώ προβλέπονται και «ευέλικτα» περιθώρια για το πώς κάθε πλευρά θα συμμετέχει στην υλοποίησή της.

Μεταξύ άλλων, η συμφωνία προβλέπει ως στόχο η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη να συγκρατηθεί στον 1,5 βαθμό Κελσίου. Ακόμα, αναφέρεται ότι μέχρι το 2020 πρέπει η οικονομική «στήριξη» για την «αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών» στις αναπτυσσόμενες χώρες να έχει φτάσει τα τουλάχιστον 100 εκατ. δολάρια. Στο επίκεντρο των «παζαριών» που πλέον θα συνεχιστούν σε άλλη βάση αναμένεται να βρεθεί ο ρυθμός και το είδος «αντικατάστασης» των ορυκτών καυσίμων (των οποίων η πλήρης εγκατάλειψη, όμως, μάλλον είναι αυταπάτη), παράλληλα με την επέκταση των «εναλλακτικών», «ανανεώσιμων» και άλλων «νέων» μορφών Ενέργειας. Κάτι που, αφενός, συνδέεται και με την αναζήτηση πεδίων διοχέτευσης υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων, αφετέρου και με άλλους σύνθετους ανταγωνισμούς. Για παράδειγμα, έτσι αξιοποιείται συχνά η «αντιμετώπιση» και «τιμωρία» χώρων που θεωρούνται ότι παράγουν μεγάλες ποσότητες ρύπων ή το λεγόμενο «εμπόριο ρύπων».

Παρά τις αρχικές «τυμπανοκρουσίες» με τις οποίες αρκετοί υποδέχτηκαν τη συμφωνία (όπως η Γαλλία που προσπαθεί να χρεωθεί και μια «διπλωματική επιτυχία»), οι αντιδράσεις πολλών ήταν συγκρατημένες. Για παράδειγμα, ο Αμερικανός Πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, υπογράμμισε ότι «το πρόβλημα δε λύθηκε με τη συμφωνία του Παρισιού», υποστηρίζοντας ταυτόχρονα ότι δημιουργείται «σταθερό πλαίσιο» για την επίλυση «της κλιματικής αλλαγής».

Επιφυλάξεις κράτησε και το Πεκίνο, ενώ και η Γερμανίδα Καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, ανέφερε πως «μένει ακόμη να γίνει πολλή δουλειά».

Παρέμβαση έκανε και η διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, προτάσσοντας την ανάγκη «να τιμολογηθούν σωστά οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα», επειδή «η χρέωση για τις εκπομπές αερίων από την καύση ορυκτών καυσίμων προσφέρει τα απαραίτητα κίνητρα για επενδύσεις που θα σημάνουν χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα».