«H κοινωνία των πολιτών» είναι το νέο σλόγκαν με το οποίο η ΕΕ επιχειρεί τη μεγάλη επέλαση σε βάρος των λαών της ΝΑ Ευρώπης , αλλά και ολόκληρης της ευρωπαϊκής ηπείρου ενόψει της εφαρμογής του Συμφώνου Σταθερότητας και της διεύρυνσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης με την προετοιμαζόμενη είσοδο στην ΕΕ των χωρών της Κεντρικής, Ανατολικής και ΝΑ Ευρώπης.

Στα πλαίσια των νέων αυτών σχεδιασμών των ισχυρών κύκλων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, άρχισε χτες στη Θεσσαλονίκη και ολοκληρώνει τις εργασίες της σήμερα η διεθνής συνδιάσκεψη που οργάνωσε η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή σε συνεργασία με την αντίστοιχη ελληνική ΟΚΕ, στα πλαίσια της διαδικασίας ROYAUMONT για «σταθερότητα και καλή γειτονία», με τον πομπώδη τίτλο «Κοινωνία των Πολιτών, Εκδημοκρατισμός, Συμμετοχή και το Σύμφωνο Σταθερότητας για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη».

Τώρα που ξεθώριασε το παλιό αγαπημένο σύνθημα των εκσυγχρονιστών για την «Ευρώπη των λαών», τα χαλκεία των Βρυξελλών «ξεφούρνισαν» το καινούριο εργαλείο για την εφαρμογή των αντιλαϊκών σχεδίων ολοκληρωτικής υποταγής των λαών της Ευρώπης στα συμφέροντα του πολυεθνικού κεφαλαίου. Με το νέο αυτό σλόγκαν και τα ιδεολογικά φτιασιδώματα που το συνοδεύουν, η εξουσία των ευρωπαϊκών μονοπωλίων επιχειρεί να αποπροσανατολίσει τα λαϊκά κινήματα, να κρύψει την ουσία των πρωτοφανούς κυνικότητας μέτρων της νέας βαρβαρότητας που προσπαθούν να επιβάλουν στους λαούς με τα σύμφωνα σταθερότητας και τη διεύρυνση της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης.

Πρωταρχικό και βασικό στοιχείο της νέας αυτής στρατηγικής είναι η χειραγώγηση του εργατικού κινήματος των χωρών της Ευρώπης, ιδιαίτερα της ΝΑ Ευρώπης και το εργαλείο που επιλέχθηκε για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι ο «κοινωνικός διάλογος» και μέσω αυτού η ενσωμάτωση του εργατικού κινήματος στα σχέδια των ισχυρών της Ενωσης για την καταλήστευση των λαών.

Η σημασία του «κοινωνικού διαλόγου» για την εφαρμογή των νέων πολιτικών που προβλέπονται από τη Συνθήκη του Αμστερνταμ και το Σύμφωνο Σταθερότητας τονίστηκε ιδιαίτερα από τον υπουργό Εργασίας, Μ. Παπαϊωάννου, που στην ομιλία του, κατά την έναρξη της συνδιάσκεψης, επισήμανε: «Μια καλοσχεδιασμένη κοινωνική πολιτική αποτελεί το κλειδί για μια ισορροπία ανάμεσα στην ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη».

Το κλειδί για μια τέτοια «καλοσχεδιασμένη πολιτική» είναι κατά τον κ. Παπαϊωάννου ο κοινωνικός διάλογος που «συμβάλλει στη διασφάλιση της λειτουργίας των οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών της ΕΕ, σε τοπικό, περιφερειακό επίπεδο και στους χώρους δουλιάς...». Αυτό αποτελεί και την ουσία και τον κεντρικό στόχο της όλης προσπάθειας. Δηλαδή για να εφαρμοστεί η «κοινωνική δικαιοσύνη» τύπου Βρυξελλών, πρέπει πάση θυσία οι εργαζόμενοι και το εργατικό κίνημα των χωρών της περιοχής, και όχι μόνο, να μπουν στη λογική του διαλόγου ή της ταξικής συνεργασίας για να διασφαλίσουν τη λειτουργία των οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών της ΕΕ!

Πιο καθαρά δε θα μπορούσαν να έχουν εκφραστεί οι πραγματικές επιδιώξεις των οργανωτών της συνδιάσκεψης και των προϊσταμένων τους. Για τον μεγαλεπήβολο αυτό στόχο η συνδιάσκεψη ενέκρινε σχέδιο δράσης για την προώθηση της πρακτικής του κοινωνικού διαλόγου στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης. Πολύ χαρακτηριστικές είναι από αυτή την άποψη οι βασικές επισημάνσεις του σχεδίου δράσης, που σαν κεντρικό άξονα έχει την ανάπτυξη του κοινωνικού διαλόγου ως απαραίτητης προϋπόθεσης για την προετοιμασία των λαών της περιοχής να μπουν στο «μαντρί» της ΕΕ.

Το Σύμφωνο Σταθερότητας, αναφέρει το σχέδιο δράσης, «αναγνωρίζει την κρίσιμη σπουδαιότητα της κοινωνικής διάστασης της διαδικασίας δημοκρατικής και οικονομικής μεταρρύθμισης στις χώρες αυτές», για να καταλήξει: «.. η ισχυροποίηση της κοινωνίας των πολιτών αποτελεί στόχο προτεραιότητας, που θα πρέπει να συνοδεύει και να στηρίζει τη δημιουργία μιας οικονομίας της αγοράς, καθώς και την οικονομική συνεργασία στην περιοχή και ανάμεσα στην περιοχή και την υπόλοιπη Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων και ζωνών ελεύθερου εμπορίου».

Να, λοιπόν, τι κρύβεται πίσω από τα ηχηρά συνθήματα για την κοινωνία των πολιτών. Είναι η προσπάθεια επιβολής της οικονομίας της αγοράς και, γιατί όχι, «ζωνών ελεύθερου εμπορίου»... Για την επιτυχία της προσπάθειας επιβολής της νέας τάξης, κεντρικό ρόλο παίζουν, και σύμφωνα με το σχέδιο δράσης, «οι θεσμικοί μηχανισμοί και διαδικασίες, όπως οι τριμερείς συνεργασίες...».