Αλλο ένα φινάλε με πιόνια ελεύθερα και σε διαφορετικές στήλες, όπου ο λευκός Ρ είναι πολύ μακριά από το αντίπαλο πιόνι (βλέπε διάγραμμα) και φαίνεται ότι χάνει. Αλλο ένα μειονέκτημα για τα λευκά είναι ότι ο μαύρος Ρ είναι πολύ κοντά στο λευκό πιόνι. Και σ' αυτό το φινάλε ισχύει το γεγονός ότι στο σκάκι ο συντομότερος δρόμος μεταξύ 2 σημείων, δεν είναι υποχρεωτικά η ευθεία γραμμή! 1. Ρη7 θ4 2. Ρζ6 Ρβ6 Τώρα ο λευκός κέρδισε ήδη ένα από τα δύο τέμπο που τον χώριζαν από το θ5 πιόνι, αφού ο μαύρος έχασε χρόνο παίζοντας τον Ρ. Αν 2... θ3 3. Ρε7 θ2 4. γ7 Ρβ7 5. Ρδ7 θ1=Β 6. γ1=Β+ και ισοπαλία! Αν πάλι 1... Ρβ6 2. Ρζ6 ο λευκός απειλεί 3. Ρη5. 3. Ρε5! Τώρα ο λευκός απειλεί να προλάβει το πιόνι με 4. Ρζ4 και έτσι 3... θ3 4. Ρδ6 θ2 5. γ7 θ1=Β 6. γ8=Β και ισοπαλία.

Η σπουδή αυτή είναι του Αυστροουγγαρέζου Ριχάρδου Ρέτι (1922), ειδικού σε συνθέσεις φαινομενικά απλές, που έμοιαζαν όμως με κανονικές θέσεις και απρόσμενο αποτέλεσμα!

• Στη θέση που βλέπουμε με αλγεβρικά σύμβολα (Λ: Ρε4, Στρ. β5, δ4 (3) Μ: Ρδ6, Στρ. β6 (2), όποιος και να έχει την κίνηση, ο λευκός κερδίζει. 1. δ5 Ρδ7. Αν 1... Ργ5 2. Ρε5 Ρβ5 3. δ6 Ργ6 4. Ρε6 και 1-0. 2. Ρε5 Ρε7 3. δ6+ Ρδ8! Εδώ χρειάζεται προσοχή για τα λευκά γιατί αν 4. Ρε6 Ρε8 5. δ7+ Ρδ8 ή 4. Ρδ5 Ρδ7. Εχανε αμέσως αν 5... Ρδ7; 6. Ρδ5 Ρ~ 7. Ργ6 και 1-0. Τώρα όμως ο λευκός έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει το παιχνίδι σε ένα από τα στοιχειώδη φινάλε! 4. δ7! Ρε7 5. δ8=Β+ Ρδ8 6. Ρδ6! Ργ8 7. Ργ6 Ρβ8 8. Ρχβ6 Ρα8 9. Ργ7 Ρα7 10. β6+ Ρ~ 11. β7 1-0.