Με ...παλιακή ρητορική, του ΣΥΡΙΖΑ πριν αναρριχηθεί στον κυβερνητικό θώκο, ο Γ. Βαρουφάκης παρουσίασε και επισήμως στο Βερολίνο την Κίνηση για τη Δημοκρατία στην Ευρώπη (DiEM25). Καταλόγισε ευθύνες στην τρόικα και υπερθεμάτισε της αστικής δημοκρατίας, υποστηρίζοντας πως «το 1967 ανέτρεψαν την ελληνική δημοκρατία με τα τανκς, τον Ιούλιο του 2015 το έκαναν με τις τράπεζες». Κυρίαρχη ήταν η αυταπάτη που πρόβαλε ότι για την αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ δεν ευθύνεται η φύση της ως ένωσης καπιταλιστικών κρατών για τη διαφύλαξη των συμφερόντων των μονοπωλίων, αλλά η απουσία διαφάνειας στη λήψη των αποφάσεων, λες και θα έπαυαν να είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του κεφαλαίου και βαθύτατα αντιλαϊκές αν υπήρχε διαφάνεια. `Η λες και μπορεί να υπάρχει διαφάνεια στην αστική πολιτική, στη διαχείριση του καπιταλισμού. Ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ καταλόγισε στην κυβέρνηση την ευθύνη ότι «συνθηκολόγησε σε ένα πρόγραμμα σχεδιασμένο να αποτύχει».

Ενδεικτικό ότι οι στοχεύσεις της «νέας» κίνησης είναι ενταγμένες στο πλαίσιο που ορίζουν οι επιταγές του κεφαλαίου είναι και η παρουσία εκπροσώπων του Die Linke, του Podemos, των Βρετανών Πρασίνων. Ακόμα ακόμα και μηνύματα του θερμού υποστηρικτή του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του Αλ. Τσίπρα Σλοβένου Σλαβόι Ζίζεκ μεταδόθηκαν, σε μια ανακύκλωση όχι μόνο περιεχομένου αλλά και προσώπων που το πλαισιώνουν. Μάλιστα, η εκπρόσωπος του Die Linke Κ. Κίπινγκ προσδιόρισε και τι εννοούν όταν αναφέρονται στη δημοκρατία. Με τη φράση «θέλουμε δημοκρατία ή λιτότητα» υπέδειξε επί της ουσίας αλλαγές στο μείγμα διαχείρισης, ώστε να υποστηριχθεί η προσπάθεια ανάκαμψης του κεφαλαίου και της κερδοφορίας του.

Ο Γ. Βαρουφάκης εστίασε σε στόχους που αφορούν στη διαφάνεια των ευρωπαϊκών θεσμών και διαδικασιών, με το αίτημα για ζωντανή μετάδοση των συνεδριάσεων του Eurogroup, του Ecofin, της ΕΚΤ, να ξεχωρίζει συμπυκνώνοντας τις αυταπάτες που σερβίρουν στους λαούς σαν λύση στα προβλήματά τους. Και μάλιστα όταν όλα τα υπόλοιπα παραμένουν ίδια, αφού ο Γ. Βαρουφάκης έκανε καθαρό ότι αγωνιούν κι αυτοί και θέτουν σαν στόχο την εξεύρεση τρόπου για τη σταθεροποίηση της καπιταλιστικής οικονομίας, του τραπεζικού συστήματος, των επενδύσεων κ.λπ., του συστήματος δηλαδή που βαρύνεται με την ευθύνη για τα λαϊκά βάσανα.

Επιπλέον, σαν «λαγός» σχεδιασμών που τρέχουν από καιρό στην ΕΕ, χαρακτήρισε τα εθνικά κόμματα «παρωχημένα».