Επιστολή - έκκληση Ελλήνων και ξένων επιστημόνων για να σταματήσει το έργο του κωπηλατοδρομίου
Οπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Ελληνικό Τμήμα του ICOMOS, γίνεται καθημερινά δέκτης δεκάδων μηνυμάτων διαμαρτυρίας ξένων επιστημονικών φορέων, σχετικά με την επιλογή του ιστορικού αυτού χώρου για το Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο. Προσθέτοντας στην επιστολή εκτός από τη δική του αντίθεση και την αντίθεση της διεθνούς ακαδημαϊκής και επιστημονικής κοινότητας στην αγωνία των Ελλήνων αρχαιολόγων, περιβαλλοντολόγων, αρχιτεκτόνων, ιστορικών, δημοσιογράφων, καθώς και μεγάλης μερίδας της κοινής γνώμης, «ενόψει μάλιστα του πρόσφατου εντοπισμού νέων αρχαιολογικών ευρημάτων στην περιοχή», το Ελληνικό Τμήμα του ICOMOS καταλήγει απευθύνοντας «έκκληση, έστω και την ύστατη στιγμή, να σταματήσει άμεσα το έργο του κωπηλατοδρομίου».
«Ζητούμε την άμεση κήρυξη, σύμφωνα με τη διαδικασία του Ν.16169/50 και του Π.Δ.161/84, ολόκληρης της περιοχής του Σχοινιά - Μαραθώνα ως ιστορικού τόπου, ώστε αυτή να προστατεύεται εις το διηνεκές. Θεωρούμε ότι η κήρυξη του Σχοινιά - Μαραθώνα είναι ο μόνος ενδεδειγμένος τρόπος, αντάξιος αυτού του ιστορικού τόπου και ελάχιστη συνεισφορά της πολιτείας, ώστε ένα μνημείο διεθνούς πολιτιστικής σημασίας να διαφυλαχτεί για τις επόμενες γενιές».
Με την ευκαιρία της έκκλησης του ΙCOMOS, θα αναφέρουμε ότι στο νέο τεύχος (58, Απρίλιος 2001) του «Μέντορος» του χρονογραφικού και ιστοριοδιφικού Δελτίου της Αρχαιολογικής Εταιρείας, η οποία εξ αρχής εξέφρασε την αντίθεσή της για την κατασκευή του κωπηλατοδρομίου, ο γενικός γραμματέας της και επί πολλά χρόνια προϊστάμενος της Β` Εφορείας Προϊστορικών -Κλασικών Αρχαιοτήτων, Βασίλειος Πετράκος, σε σχετικό άρθρο του μεταξύ άλλων σημειώνει ότι η έκταση των έργων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες «θα είναι εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη της συνολικής έκτασης που καταλαμβάνουν τα σπίτια», που «χτίστηκαν με την ευλογία της αστυνομίας και του αρμόδιου ΥΠΕΧΩΔΕ», αλλά τα οποία «θα μπορούσαν εύκολα να αγοραστούν και να γκρεμιστούν», προκειμένου να ελευθερωθεί ο «παγκοσμίου ηθικής σημασίας» ιστορικός χώρος. Και ο Β. Πετράκος υπογραμμίζει: «Η απόφαση εκτέλεσης των ολυμπιακών έργων στην πεδιάδα του Μαραθώνος είναι η πλήρης, η ολοκληρωτική, άρνηση των όσων οι Ελληνες πίστευαν ως ιερά και όσιά τους, ως το ενδοξότατο παρελθόν τους που τους ξεχώριζε από τους άλλους λαούς, που τους έδινε το δικαίωμα να ανάβουν την ολυμπιακή φλόγα (...)».