Σε κρίσιμο σημείο καμπής βρίσκονται τα σκληρά παζάρια και οι κόντρες των ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των δυνάμεων της περιοχής σε σχέση με τις επικείμενες, ρευστές εξελίξεις στη Συρία. Οι περισσότερες από αυτές τις δυνάμεις εστιάζουν πλέον στη λεγόμενη διαδικασία της «πολιτικής μετάβασης» και της «επόμενης μέρας» που θα ξημερώσει κάποτε στη ρημαγμένη από τον πόλεμο χώρα. Μία χώρα που έπεσε και αυτή στο βωμό της λυσσαλέας κόντρας των μονοπωλίων για τον έλεγχο ενεργειακών πηγών και δρόμων μεταφοράς έπειτα από τα γνωστά (από το 2009...) σχέδια των ΗΠΑ και του Κατάρ να δημιουργήσουν αγωγό φυσικού αερίου που θα ένωνε την Αραβική Χερσόνησο με την Τουρκία μέσω Συρίας, για να περιοριστεί η σημαντική ενεργειακή εξάρτηση σημαντικών χωρών της ΕΕ από τη Ρωσία. Ετσι ξεκίνησε η στήριξη των αντικαθεστωτικών, για την ανατροπή του Ασαντ, με την επέμβαση από τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, την Τουρκία, τις πετρελαιομοναρχίες, το Ισραήλ, που οδήγησε και στην οργάνωση απ' αυτές τις δυνάμεις των εγκληματιών του «Ισλαμικού Κράτους» και στη μετέπειτα επέμβαση της Ρωσίας για την υπεράσπιση των συμφερόντων των δικών της μονοπωλίων, που συνέβαλε στη σημερινή έκβαση της πολεμικής σύγκρουσης.

Στην έδρα του ΟΗΕ στη Γενεύη, την Πέμπτη, ολοκληρώθηκε ο δεύτερος γύρος των έμμεσων ενδοσυριακών διαπραγματεύσεων που είχαν ξεκινήσει στα τέλη Φλεβάρη και συνεχίστηκαν από τις 14 έως τις 24 Μάρτη με μεσολαβητή τον απεσταλμένο των Ηνωμένων Εθνών στη Συρία, Στάφαν ντε Μιστούρα. Ο ντε Μιστούρα, κάνοντας το απόγευμα της Πέμπτης έναν απολογισμό της διαπραγμάτευσης, σημείωσε πως οι αντιπροσωπείες ολοκλήρωσαν τις συζητήσεις «για θέματα αρχών» και πως ο ίδιος κατέγραψε 10 - 12 θέσεις που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «κοινό έδαφος» και τις οποίες συμπεριέλαβε σε ένα δικό του έγγραφο, πιστεύοντας ότι θα λειτουργήσουν σαν βάση συνομιλιών στην επόμενη φάση διαλόγου που θα μπορούσε να ξεκινήσει (όπως είπε) «στις 9, ή και στις 11 Απρίλη».

Η επόμενη φάση διαπραγμάτευσης, σύμφωνα με τον ντε Μιστούρα, θα ασχοληθεί με τη λεγόμενη «πολιτική διαδικασία μετάβασης», με γνώμονα την απόφαση 2254 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη Συρία και τα προηγούμενα ανακοινωθέντα της Γενεύης και του Μονάχου. Ακολούθως, εξήρε τις προσπάθειες ιδιαίτερα των ΗΠΑ και της Ρωσία στη διατήρηση της συμφωνίας παύσης πυρός σε πολλά από τα μέτωπα της Συρίας όπου δρουν αντικαθεστωτικές ομάδες και οργανώσεις, πλην βεβαίως των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» και του «Μετώπου Νούσρα», που εξακολουθούν να βάλλονται από το συριακό στρατό και τα βομβαρδιστικά Ρώσων, Αμερικανών και των συμμάχων τους. Επικαλούμενος στατιστικά στοιχεία και εκτιμήσεις ειδικών, υπογράμμισε ότι η αμερικανο-ρωσική συμφωνία παύσης πυρός στη Συρία, που την Κυριακή κλείνει έναν ημερολογιακό μήνα από την εφαρμογή της, «βοήθησε να σωθούν έως τώρα τουλάχιστον 3.000 άνθρωποι».

Ερωτηθείς εάν θα διευρυνθούν οι αντιπροσωπείες των δύο πλευρών, στις οποίες πλέον έχει προστεθεί (από τις 17 Μάρτη) και το «Συμβουλευτικό Φόρουμ Γυναικών Συρίας», ο Ντε Μιστούρα (υπονοώντας εμμέσως πλην σαφώς τους Κούρδους της Συρίας έναντι των οποίων προβάλλει ενστάσεις η Τουρκία) απάντησε ότι είναι «επιθυμία» του η πραγματοποίηση συνομιλιών «χωρίς αποκλεισμούς». Εξήγησε ότι έχει ζητήσει και αναμένει σχετικώς «τις συμβουλές του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ».

Ερωτηθείς για τις συριακές βουλευτικές εκλογές της 13ης Απρίλη ο Ντε Μιστούρα αρνήθηκε να πάρει θέση εξηγώντας ότι μπορεί να αναφερθεί μόνον στις μελλοντικές εκλογές που προβλέπονται από την απόφαση 2254 του Συμβουλίου Ασφαλείας μετά από 18μηνη μεταβατική περίοδο διακυβέρνησης...

Αίσθηση, πάντως, δημιούργησε στη Γενεύη η ξαφνική άφιξη της επικεφαλής της ΕΕ για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Ασφάλεια, Φεντερίκα Μογκερίνι. Η Μογκερίνι συναντήθηκε την Τετάρτη με τον επικεφαλής της συριακής κυβερνητικής αντιπροσωπείας, Μπασάρ Τζααφάρι, μεταφέροντάς του ότι ο επόμενος γύρος «θα πρέπει να εστιάσει στην πολιτική διαδικασία μετάβασης» και ότι άλλες καθυστερήσεις «μπορεί να αποβούν μοιραίες».

Η Μογκερίνι συναντήθηκε και με τον Ντε Μιστούρα, από τον οποίον ενημερώθηκε για το έγγραφό του περί των 12 κοινών σημείων διαπραγμάτευσης, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται εγγυήσεις για ενιαία και κοσμική Συρία που θα εξασφαλίζει την ισότητα των γυναικών, η απόρριψη της τρομοκρατίας, η εφαρμογή της απόφασης 2254 του ΟΗΕ για την πολιτική μετάβαση, η ανασυγκρότηση του συριακού στρατού με «εθνικά κριτήρια», η σύνταξη νέου συντάγματος, η διεξαγωγή ελεύθερων εκλογών.

Το ίδιο διάστημα, ακόμη μία παρτίδα διπλωματικού «πόκερ» παιζόταν στις μεγαλοπρεπείς αίθουσες του Κρεμλίνου με πρωταγωνιστές τον Ρώσο Πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, και τον υπουργό Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ. Αμφότεροι συνάντησαν διαδοχικά μεταξύ Τετάρτης και Πέμπτης τους υπουργούς Εξωτερικών Γερμανίας, Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγιερ, και ΗΠΑ, Τζον Κέρι.

Ο Γερμανός υπουργός συμφώνησε με τον Λαβρόφ, στην ανάγκη διατήρησης μιας «ενιαίας κοσμικής Συρίας». Εκτίμησε ότι για «πρώτη φορά από την έναρξη του πολέμου», ο διάλογος για την εξεύρεση ειρηνευτικής λύσης στη Συρία «προχωρά σημαντικά» και απαίτησε «περισσότερες διεθνείς προσπάθειες» προς αυτήν την κατεύθυνση.

Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών ήταν κάπως πιο «ευθύς» στις συναντήσεις του με τον Πούτιν και τον Λαβρόφ. Μολονότι παραδέχτηκε ότι η συνεργασία ΗΠΑ - Ρωσίας συνέβαλε «σημαντικά» στην επίτευξη προόδου στο θέμα παύσης των εχθροπραξιών, εντούτοις προσπάθησε να εκμαιεύσει τις ρωσικές σκέψεις, αναφορικά με τη λεγόμενη «πολιτική μετάβαση» στη Συρία, που για την Ουάσιγκτον δεν ταυτίζεται σε καμία περίπτωση με οιοδήποτε ενδεχόμενο παραμονής του Σύρου Προέδρου, Μπασάρ Ασαντ, στην εξουσία.

Αν και οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις ΗΠΑ - Ρωσίας εκτείνονται σε διάφορα πεδία της γεωπολιτικής σκακιέρας, η διαφαινόμενη τάση «σύγκλισης» που εμφανίζεται να παίρνουν, σε αυτήν τη φάση των εξελίξεων, στην περίπτωση της Συρίας, είναι σίγουρο ότι αποτελεί προσωρινό συμβιβασμό.

Σε κάθε περίπτωση, οι διαθέσεις Αμερικανών και Ρώσων αναμένεται να δοκιμαστούν μετά το δεύτερο 10ήμερο Απρίλη, εάν και όταν θα ξαναρχίσει στη Γενεύη ο επόμενος γύρος διαπραγματεύσεων. Ομως, οι επιδιώξεις αμφοτέρων των πλευρών δεν θα δοκιμαστούν μόνον στο διπλωματικό πεδίο, αλλά και από τις εξελίξεις στα πεδία των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Δεν πρέπει να θεωρείται τυχαία η ταυτόχρονη άσκηση στρατιωτικής πίεσης την περασμένη Πέμπτη έναντι των τζιχαντιστών τόσο στην Παλμύρα της Συρίας, όσο και στη Μοσούλη του βόρειου Ιράκ.

Είναι χαρακτηριστικό πως την Πέμπτη είχαμε την είσοδο του συριακού στρατού στην αρχαία πόλη της Παλμύρας, με την κάλυψη των ρωσικών αεροσκαφών και των κομάντος των ειδικών δυνάμεων «Σπετσνάτζ» (ένας εκ των οποίων σκοτώθηκε), με στόχο το κόψιμο των γραμμών ανεφοδιασμού του «Ισλαμικού Κράτους» μεταξύ Ράκας και Ντέιρ Εζόρ.

Το ίδιο 24ωρο, ο ιρακινός στρατός (που ας μην ξεχνάμε μοιράζεται στη Βαγδάτη κοινό επιχειρησιακό κέντρο συντονισμού με τους Ρώσους και του Ιρανούς...) ξεκίνησε, με την αεροπορική κάλυψη των ΗΠΑ, επιχείρηση για την ανακατάληψη της Μοσούλης του Βορείου Ιράκ. Το διπλό σφυροκόπημα των τζιχαντιστών δεν είναι, επίσης, τυχαίο πως διαδραματίζεται μετά το τέλος της διαπραγμάτευσης στη Γενεύη και ένα 48ωρο από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες.