Με βάση το σύνολο του νομοθετικού έργου της κυβέρνησης που κορυφώνεται με το Ασφαλιστικό, όσοι είναι σήμερα συνταξιούχοι πρέπει να ζήσουν δυο και τρεις ζωές ακόμα ώστε να μπορούν να τρέφουν με τις συντάξεις τους παιδιά κι εγγόνια, καθώς η σημερινή βάρδια των εργατών - ανέργων και η επόμενη των ημιαπασχολούμενων εφ' όρου ζωής, πρακτικά είναι αδύνατο να μπορέσουν να ζήσουν είτε με το μισθό τους είτε με μια σύνταξη που οι περισσότεροι ποτέ δεν θα πάρουν. Αυτήν ακριβώς τη μαύρη κι άραχλη προοπτική η κυβέρνηση τη βαφτίζει «τομή», «τόλμη», «τέλος της αδικίας και της ανισότητας» (οι λέξεις ανήκουν στον εισηγητή του νομοσχεδίου χτες στη Βουλή).

Δημιουργεί πράγματι τομή, αυτήν ακριβώς που προκαλεί το χτύπημα του μπαλτά. Και είναι πράγματι τολμηρή πέρα από τα όρια του θράσους η απόφαση να στείλεις στον Καιάδα δυο γενιές εργατών. Και βεβαίως έχουν κάθε λόγο οι ιδιοκτήτες επιχειρηματικών ομίλων να χαίρονται γιατί, επιτέλους, αίρεται η αδικία σε βάρος τους... Στο εξής δεν θα είναι υποχρεωμένοι ούτε μισθούς κατοχυρωμένους με συμβάσεις να δίνουν ούτε ασφαλιστικές εισφορές να πληρώνουν.

Μένει στους εργαζόμενους να αποδείξουν πως με τη ζωή τους δεν παίζουν... Τα καλαμπούρια κάποια στιγμή τελειώνουν και είναι τότε ακριβώς η στιγμή που πρέπει να μπει φρένο στην επίθεση διαρκείας στα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Τώρα είναι αυτή η ώρα.