Σήμαναν συναγερμό, όργωσαν τους χώρους δουλειάς, σπουδών και κατοικίας, για να υπάρξει μαζική λαϊκή αντίδραση ενάντια στο νόμο - λαιμητόμο της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό. Κυρίως, αναδείκνυαν σε κάθε φάση του αγώνα τον πραγματικό αντίπαλο που έχει να αντιμετωπίσει ο λαός, δηλαδή τα μονοπώλια και την εξουσία τους, το κράτος τους, τις ενώσεις των ΕΕ και ΝΑΤΟ, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους. Η λαϊκή πάλη που προέκυψε από αυτή τη δουλειά, οι απεργίες και τα αγροτικά μπλόκα το Φλεβάρη του 2016, φόβισαν το κεφάλαιο και την κυβέρνηση, που έφτασε στο σημείο να ψηφίζει τα μέτρα σαν τον κλέφτη μέσα στη νύχτα, πριν καλά - καλά τελειώσει το Πάσχα...

Στην Πολυτεχνική Σχολή Θεσσαλονίκης, ένα από τα δεκάδες γιγαντοπανό της ΚΝΕ που κοσμούν αυτές τις μέρες σχολές ΑΕΙ και ΤΕΙ

Σε κάθε στροφή της προσπάθειάς μας για οργάνωση της πάλης, βρήκαμε απέναντι την κυβερνητική προπαγάνδα, τις δυνάμεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, αλλά και τις δυνάμεις του οπορτουνισμού ΕΑΑΚ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ), ΑΡΕΝ (τώρα ΛΑΕ, πριν ΣΥΡΙΖΑ).

Οι δυνάμεις αυτές (ΕΑΑΚ και ΑΡΕΝ) που πρόσφατα στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ προχώρησαν τον αρραβώνα της τελευταίας δεκαετίας σε γάμο, έχουν σοβαρότατες ευθύνες για τη διάδοση των αυταπατών και των κάλπικων διλημμάτων της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία αυτά χρόνια. Αλλωστε, οι δυνάμεις της ΑΡΕΝ (ΛΑΕ) αποτελούσαν μέχρι πρόσφατα την επίσημη κυβερνητική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, όπως τα πρωτοκλασάτα στελέχη της ΛΑΕ ήταν υπουργοί της αντιλαϊκής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Σαν τον Π. Λαφαζάνη, που δεν εγκατέλειψε την κυβερνητική καρέκλα ακόμα και όταν η κυβέρνηση πέρναγε το 3ο μνημόνιο και εκ του ασφαλούς μετά αποχώρησε και συγκρότησε τη ΛΑΕ. `Η την Ν. Βαλαβάνη, που έλεγε ότι «η πληρωμή του ΕΝΦΙΑ είναι πατριωτικό καθήκον».

Τα ιδεολογήματα που πρόβαλλε η ΑΡΕΝ (ΛΑΕ) για μια δήθεν φιλολαϊκή διαχείριση υπέρ του λαού χωρίς σύγκρουση και ρήξη με την εξουσία των μονοπωλίων, το κράτος τους, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, συμπληρώνονταν σαν παζλ με τις θέσεις των ΕΑΑΚ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ), για ένα «κίνημα» που θα πιέζει κυβερνήσεις και θα επιβάλλει «αριστερή» - φιλολαϊκή πολιτική, χωρίς βεβαίως να θίγει τον πραγματικό αντίπαλο. Γι' αυτό είδαν το 2012 μια «πρώτη νίκη του λαού» στην ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε αξιωματική αντιπολίτευση. Γι' αυτό χαιρέτισαν τα ψίχουλα που έταζε ο Τσίπρας στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης το 2014.

Η «καθαρή» δουλειά των δυνάμεων της ΑΡΕΝ για να βγει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, ταίριαζε γάντι στην πιο «έμμεση» των ΕΑΑΚ, να κάνουν σκαλοπάτι το κίνημα στην κυβερνητική αλλαγή υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Τα συνθήματα «να φύγει η δεξιά», «η Χούντα δεν τελείωσε το '73», ο χαρακτηρισμός «εξεγέρσεις» για κινητοποιήσεις όπως οι «πλατείες των Αγανακτισμένων», συνέβαλαν στο να «δίνουν και να παίρνουν» οι αστικές κυβερνήσεις, αλλά τα μονοπώλια και η εξουσία τους να παραμένουν στη θέση τους.

Τι άλλο ήταν, αν όχι αβάντα στον ΣΥΡΙΖΑ, ο κάλπικος διαχωρισμός των πολιτικών δυνάμεων σε «μνημονιακές» και «αντιμνημονιακές»; Αφόπλισαν, όσο μπορούσαν, το κίνημα σε ένα κούφιο «αντιμνημονιακό αγώνα», αποκρύπτοντας την ουσία του μνημονίου ως εργαλείου προώθησης μέτρων που διασφαλίζουν την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των μονοπωλίων. Μέτρων που παίρνονται ή έχουν παρθεί σε όλη την ΕΕ και σε χώρες χωρίς μνημόνια.

Αλλά και μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, δεν πήγαν πίσω... Καλλιέργησαν εφησυχασμό και κλίμα συμβιβασμού με τη νέα κατάσταση που διαμορφώθηκε. Τα «επίσημα» πανηγύρια των μελών της ΑΡΕΝ στην πλατεία Συντάγματος το βράδυ των εκλογών, ακολούθησαν τα πιο «ανεπίσημα» των ΕΑΑΚ στις σχολές και στελεχών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα κανάλια και το «ΠΡΙΝ»... Οταν η κυβέρνηση δέσμευε τα αποθεματικά των Ιδρυμάτων, η ΑΡΕΝ έλεγε ότι «θα δοθούν πίσω με τόκο» και τα ΕΑΑΚ σφύριζαν αδιάφορα... Μαζί ΕΑΑΚ και ΑΡΕΝ στήριξαν με συλλαλητήρια στο Σύνταγμα τις περσινές διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Καλλιέργησαν σωρεία αυταπατών μπροστά στο δημοψήφισμα του Ιούλη για την πρόταση της κυβέρνησης για «ΟΧΙ», λέγοντας πως «εάν επικρατήσει το ΟΧΙ, καμία κυβέρνηση δεν θα τολμήσει να επιβάλει μνημόνια». Τελικά έχουμε και 3ο «αριστερό» μνημόνιο.

Τώρα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ψήφισε μνημόνιο, πέρασε το νόμο - λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό - Φορολογικό, επιβεβαιώνοντας τις θέσεις και τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ για την πολιτική της, οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ - ΑΡΕΝ εμφανίζονται σαν «απατημένες σύζυγοι» και προβάλλουν ακριβώς την ίδια χρεοκοπημένη γραμμή για το κίνημα. Λένε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ τα γύρισε». Η αλήθεια είναι, όμως, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν «τα γύρισε», αλλά αποτέλεσε την αναγκαία εφεδρεία του κεφαλαίου για να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Γι' αυτό λάμβανε ακόμα και πριν εκλεγεί τη στήριξη του ΣΕΒ, των φαρμακοβιομηχάνων και άλλων μερίδων του κεφαλαίου. Και αυτό το ήξεραν και το έβλεπαν.

Ξαναζεσταίνουν την «αντιμνημονιακή» σούπα που μας σερβίρανε και έκαναν πλάτες στον ΣΥΡΙΖΑ πριν, διανθισμένη με συνθήματα «ρήξης» με την ΕΕ ή με το ευρώ, αλλά χωρίς ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Ενα σύνθημα που οδηγεί από μόνο του, με μαθηματική ακρίβεια, στην αγκαλιά μερίδων του κεφαλαίου στη χώρα μας και σε άλλες της ΕΕ, που εξετάζουν σοβαρά ως ενδεχόμενο την έξοδο χωρών από την Ευρωζώνη ή την ΕΕ, πάντα με κριτήριο τη διασφάλιση των κερδών και της ανταγωνιστικότητάς τους. Τέτοιες μερίδες εκφράζουν τα κόμματα που είναι υπέρ του Brexit στη Βρετανία ή η ακροδεξιά Λεπέν στη Γαλλία κ.ά.

Ακόμα περισσότερο, κριτήριο πρέπει να γίνουν παλινωδίες και τυχοδιωκτισμοί στους οποίους τους οδηγεί αυτή η γραμμή, μέσα στο φοιτητικό κίνημα, βάζοντας ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια. Η καταψήφιση εργατικών και αγροτικών κινητοποιήσεων στα ΔΣ επειδή τις «καλεί το ΠΑΜΕ», η εχθρότητα στις συνελεύσεις και επιτροπές ετών - εξαμήνων ή σε συλλόγους και Επιτροπές Αγώνα που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ, την ώρα μάλιστα που υποκριτικά λένε βερμπαλιστικά «όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις».

Οι φοιτητές και σπουδαστές έχουν πλέον πείρα για τις δυνάμεις ΕΑΑΚ - ΑΡΕΝ. Δεν χωράει καμία εμπιστοσύνη. Θα ξαναπαίξουν το ρόλο του σκαλοπατιού για να βγει μια επόμενη κυβέρνηση «αριστερή», «αντιμνημονιακή» ή όπως αλλιώς την πουν... που πάλι θα είναι εγκλωβισμένη στο σύστημα και την εξουσία του. Τίποτα το προοδευτικό, ριζοσπαστικό και αντικαπιταλιστικό δεν μπορεί να προκύψει για το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα από αυτές τις δυνάμεις.

Στις 18 Μάη στέλνουμε πραγματικό μήνυμα απόρριψης της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ. Το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα έχει μπροστά του σκληρές μάχες, για να διεκδικήσει τις σύγχρονες ανάγκες στη μόρφωση, τη δουλειά και τη ζωή. Απέναντί μας έχουμε τα μονοπώλια, την εξουσία και το κράτος τους, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους, τις ενώσεις τους - την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Μαζί με το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Ολοι μαζί έχουμε τη δύναμη να τους σαρώσουμε. Αυτό το μήνυμα να βγάλει η κάλπη των εκλογών στις 18 Μάη, με ψήφο στην Πανσπουδαστική ΚΣ. Στα ψηφοδέλτια που συμμετέχουν τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, της ΚΝΕ και άλλοι πρωτοπόροι αγωνιστές.