Αυστηρή κριτική στη στάση της πλειοψηφίας του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Εξορισθέντων Φυλακισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ) 1967 - 1974, η οποία αφήνει στο απυρόβλητο τις κυβερνητικές ευθύνες για τη δεινή οικονομική κατάσταση στα λαϊκά νοικοκυριά, αυτοπεριοριζόμενη σε μια ακαδημαϊκού χαρακτήρα προσέγγιση των κοινωνικών εξελίξεων, υιοθετώντας αστικές απόψεις για την Ιστορία, ασκήθηκε από μέλη του Συνδέσμου στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσής του που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 29/5.

Μάλιστα, η Γενική Συνέλευση καταψήφισε κατά πλειοψηφία τον απολογισμό του Διοικητικού Συμβουλίου, απαιτώντας τη σύμπλευση του Συνδέσμου με το λαϊκό κίνημα, για την απόκρουση της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι από τις δυνάμεις του κεφαλαίου, από την πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Σύμφωνα με πληροφορίες, μετά το πέρας των ψηφοφοριών και τη λήξη των εργασιών απ' τον πρόεδρο της Γενικής Συνέλευσης, κάποιοι της πλειοψηφίας αμφισβήτησαν το αποτέλεσμα με το πρόσχημα ότι δεν είχε γίνει ονομαστική ψηφοφορία...

Σε ψήφισμα, που κατά πλειοψηφία υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση, μεταξύ άλλων, σημειώνεται: «Τα πρόσφατα κυβερνητικά μέτρα (...) επιτείνουν παραπέρα την ήδη δεινή οικονομική κατάσταση των λαϊκών νοικοκυριών προκειμένου να ανακάμψουν η καπιταλιστική οικονομία και τα κέρδη της πλουτοκρατίας. Δεν αγωνιστήκαμε κατά της δικτατορίας, για να μας κλέβουν σήμερα τη ζωή μας με κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Αγωνιστήκαμε κατά της χούντας, για ψωμί, παιδεία, ελευθερία, για λαϊκή κυριαρχία, για την εξάλειψη των βαθύτερων αιτιών που την έθρεψαν και την επέβαλαν, τον αντικομμουνισμό, τον αυταρχισμό, την αμερικανοκρατία, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΝΑΤΟ - ΕΕ - ΔΝΤ), που στήριξαν και στηρίζουν την ασυδοσία και τα κέρδη των πολυεθνικών, ντόπιων και ξένων.

Η Ιστορία καταγράφει ότι η ενσωμάτωση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ που είναι στρατηγική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, ούτε εξασφάλισε, ούτε θα εξασφαλίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα του λαού μας, την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.

Οι αγώνες του λαού την εποχή της χούντας κατέγραψαν ότι, η στέρεη ελπίδα βρίσκεται στη δύναμη του μαζικού, λαϊκού αγώνα και όχι στη μοιρολατρία, στην υπόκλιση στο μικρότερο κακό, στη σύνεση, στη συναίνεση και στο συμβιβασμό, που τότε και τώρα αντιπαλεύουμε (...) Με πίστη στη δύναμη του λαού συμμετέχουμε στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, στηρίζουμε τη λαϊκή συμμαχία, για να γίνει ο λαός πραγματικός ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει».

Στο ψήφισμα διατυπώνεται επίσης η απαίτηση εξασφάλισης ανθρώπινων συνθηκών φιλοξενίας των προσφύγων και διευκόλυνσής τους, ώστε να μεταβούν στις χώρες επιλογής τους.

Εκφράζεται ανησυχία για την αποφυλάκιση των χρυσαυγιτών, του δολοφόνου του Π. Φύσσα, την παραχώρηση χώρου για τη διοργάνωση νεοφασιστικού φεστιβάλ και καλούνται οι εργαζόμενοι και ο λαός να απομονώσουν παντού τους εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, τους απογόνους των ναζί και των δοσίλογων, τους νοσταλγούς της δικτατορίας.