Η ενδοαστική προεκλογική διαπάλη στις ΗΠΑ κλιμακώνεται, με τον δισεκατομμυριούχο Ντόναλντ Τράμπ, που έχει εξασφαλίσει το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων για τις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου Νοέμβρη, να ανταλλάσσει προσωπικές κατηγορίες με την επικρατέστερη υποψήφια των Δημοκρατικών, Χίλαρι Κλίντον. Χτες πάντως ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ και από τις ηγετικές μορφές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, Πολ Ράιν, δήλωσε ότι θα ψηφίσει τον Τραμπ, λέγοντας ότι «έχουμε περισσότερα κοινά από αυτά που διαφωνούμε».

Ο έτερος υποψήφιος των Δημοκρατικών, γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς, που αυτοπροσδιορίζεται ως «αριστερός και σοσιαλιστής», αξιοποιεί την αγανάκτηση φτωχών Αμερικανών προτείνοντας ένα «πιο ανθρώπινο καπιταλισμό» και καταφέρνει σε σημαντικό βαθμό να χειραγωγεί και να «ξεπλένει» τον έναν πυλώνα του αμερικανικού αστικού πολιτικού συστήματος, τους Δημοκρατικούς, ενώ, παρόλο που φαίνεται να μην έχει ελπίδες για το χρίσμα (έπεται την επόμενη Τρίτη η σημαντική αναμέτρηση στην Καλιφόρνια), ήδη όλα δείχνουν ότι διεκδικεί ρόλο στην επόμενη μέρα. Στην περίπτωση κυβέρνησης της Κλίντον θα ήταν χρήσιμο για την αστική τάξη να έχει και ένα «αριστερό» άλλοθι.

Η Κλίντον, σε τελευταία της ομιλία, άσκησε κριτική στις θέσεις του Τράμπ στην εξωτερική πολιτική, χαρακτηρίζοντας την ατζέντα του «επικίνδυνα ασυνάρτητη», και σημείωσε ότι αν εκλεγεί ο Τραμπ στον Λευκό Οίκο μπορεί ν' αρχίσει πυρηνικό πόλεμο απλά επειδή «κάποιος μπορεί να προσβάλει την εξαιρετικά υποχόνδρια κρίση του».

Η ανταπάντηση ήταν για την «διεφθαρμένη Κλίντον», με αναφορές στον βίο του συζύγου της και ότι «μιλάει με υποβολέα». Ωστόσο είναι φανερό ότι παρά την κοκορομαχία τους οι αστοί πολιτικοί όλου του φάσματος διαγκωνίζονται για το ποιος θα εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα τμημάτων του κεφαλαίου παραμυθιάζοντας τον αμερικανικό λαό.