Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ΔΔΣ) αποτελείται από τμήματα που τέθηκαν σε τροχιά χωριστά και συναρμολογήθηκαν στη συνέχεια, στο σύμπλεγμα που είναι σήμερα ο σταθμός. Για να εξασφαλίζεται ότι είναι αεροστεγείς και μπορούν να αντέξουν τις προσκρούσεις μικρομετεωριτών, οι χώροι διαμονής, τα εργαστήρια και γενικά όλοι οι θάλαμοι του ΔΔΣ έχουν μεταλλικό περίβλημα και κατάλληλη επένδυση. Ετσι είναι άκαμπτοι και αυτός είναι ο λόγος που είναι συνήθως κυλινδρικοί και με διάμετρο ίδια ή το πολύ - πολύ ελαφρώς μεγαλύτερη από τη διάμετρο των πυραύλων φορέων που τους έθεσαν σε τροχιά.

Πώς θα μπορούσαν να δημιουργηθούν πιο ευρύχωρα δωμάτια για τον ΔΔΣ ή για κάποια μελλοντική διαπλανητική αποστολή το σκάφος της οποίας επίσης θα συναρμολογηθεί με τον ίδιο τρόπο; Και πώς θα μπορούσαν να μεταφερθούν δυο - δυο ή τρία - τρία αυτά τα δωμάτια, με τον ίδιο πύραυλο φορέα; Την απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις αναζητά η αμερικανική NASA, που πρόσφατα ανέπτυξε δοκιμαστικά και σύνδεσε με τον ΔΔΣ ένα φουσκωτό θάλαμο κατασκευασμένο από μια ιδιωτική εταιρεία, την Bigelow Aerospace, με την οποία συνεργάζεται.

Ο θάλαμος BEAM είναι ένας διογκούμενος χώρος διαβίωσης, που συνδέθηκε στη θυρίδα της υπομονάδας Tranquility (Ηρεμία) του ΔΔΣ, για να δοκιμαστεί στην πράξη η ιδέα των φουσκωτών διαμερισμάτων, που αναπτύσσονται εύκολα όποτε χρειαστεί, επεκτείνοντας το ωφέλιμο για το ανθρώπινο πλήρωμα μέγεθος ενός διαστημικού σκάφους ή σταθμού. Επειδή το BEAM είναι πείραμα - πιλότος της πλήρους ανάπτυξης τέτοιων συστημάτων έχει σε πλήρη ανάπτυξη όγκο μόλις 16 κυβικών μέτρων. Το φούσκωμα του διαμερίσματος γίνεται με πεπιεσμένο αέρα σε φιάλες που υπάρχουν στο εσωτερικό του. Οταν ο αστροναύτης της NASA, Τζεφ Ουίλιαμς, άνοιξε τις βαλβίδες για πρώτη φορά, το BEAM φούσκωσε ελάχιστα, άγνωστο ακόμα για ποιο λόγο. Η επιχείρηση επαναλήφθηκε έχοντας μεγαλύτερη επιτυχία τη δεύτερη φορά, καθώς ο θάλαμος μάζας 1,4 τόνων και όγκου σε συμπιεσμένη μορφή 3,6 κυβικών μέτρων, πήρε τις τελικές του διαστάσεις με μήκος περίπου 4 μέτρα και διάμετρο 3,2 μέτρα.

Αν δεν υπάρξει κάποιο πρόβλημα διαρροής, το πλήρωμα του ΔΔΣ θα μπει τις επόμενες μέρες στο BEAM για να το ελέγξει. Οι επισκέψεις ελέγχου θα συνεχιστούν τακτικά τα επόμενα δύο χρόνια και στη συνέχεια ο θάλαμος θα απορριφθεί για να καταστραφεί στην ατμόσφαιρα της Γης. Αν τα δεδομένα, όσον αφορά το αεροστεγές, την αποτελεσματικότητα της θερμομόνωσης και την ανθεκτικότητα της κατασκευής σε κοσμικές ακτίνες και μικρομετεωρίτες κριθούν ικανοποιητικά, τότε η κατασκευάστρια προτίθεται να προχωρήσει στην ανάπτυξη μιας μεγαλύτερης εκδοχής του θαλάμου, του B330, με διαθέσιμο χώρο 20 φορές μεγαλύτερο από του BEAM.