Η «Εκάβη» ανιχνεύει τα όρια της ανθρώπινης αντοχής, που μπορεί να γίνει υπεράνθρωπη αλλά και απάνθρωπη. Οι οδυνηρές περιπέτειες της βασίλισσας Εκάβης, η οποία βλέπει το μεγαλείο της να χάνεται, μαζί με τη λεηλατημένη Τροία, τα παιδιά της να αφανίζονται ή να σκλαβώνονται από τους Ελληνες κατακτητές, δεν ολοκληρώνονται παρά μόνο όταν η ίδια έχει δεχτεί το ύστατο πλήγμα και αποφασίζει από θύμα να γίνει θύτης, παίρνοντας στα χέρια της το Δίκαιο, που έχουν ξεχάσει θεοί και άνθρωποι. Με ένα μοναδικά ευρηματικό τρόπο η δράση περνά στο σατυρικό «Κύκλωπα», που συμπυκνώνει το ομηρικό επεισόδιο, με σκηνικό τη σπηλιά του Πολύφημου. Σε αναζήτηση του Θεού Διόνυσου -που τον άρπαξαν πειρατές- ο Σειληνός και οι γιοι του οι σάτυροι αιχμαλωτίζονται από τον Κύκλωπα και σώζονται από τον Οδυσσέα, ο οποίος μέσα από τις περιπέτειές του, αναζητώντας την Ιθάκη, προσαράζει στο αφιλόξενο νησί.