Ο πρόσφατος διορισμός του πρώτου «βιολιού» για το Βrexit (την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ) Μπόρις Τζόνσον στη θέση του υπουργού Εξωτερικών, από την υπέρμαχο της παραμονής νέας πρωθυπουργού, Τερέζα Μέι, χαρακτηρίστηκε στον αστικό Τύπο διεθνώς ως «έκπληξη», «φάρσα», «εγγλέζικο χιούμορ». Αν κανείς δει τα πράγματα επιφανειακά θα θεωρήσει ότι πρόκειται για κάτι παράταιρο. Ομως και η πρώτη τοποθέτηση της Μέι επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν βαθύτερες διεργασίες στη βρετανική αστική τάξη, σε μια προσπάθεια να συγκεραστούν συμφέροντα και διαφορετικές προσεγγίσεις. Γι' αυτό αστοί πολιτικοί, που διχάστηκαν με αφορμή το δημοψήφισμα για τη συμμετοχή ή όχι της χώρας στην ΕΕ, τώρα συνεργάζονται με γνώμονα πρώτα και κύρια το γενικό συμφέρον της τάξης. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι διαφορές τους σταμάτησαν, αλλά τις παραμερίζουν προς το παρόν. Ανάλογη, εξάλλου, είναι και η εμπειρία στη χώρα μας μετά το δημοψήφισμα πριν περίπου ένα χρόνο, όταν το «Οχι» έγινε εν μια νυκτί «Ναι» και όλα τα αστικά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΑΝΕΛ), που πριν κοντράρονταν, συνυπέγραψαν το τρίτο μνημόνιο, γιατί αυτό εξυπηρετούσε το κεφάλαιο, που από διαφορετικούς δρόμους όλοι υπηρετούν. Απ' όλα αυτά, οι εργαζόμενοι πρέπει να αντλούν συμπεράσματα και να απεγκλωβίζονται από τα ψευτοδιλήμματα που συχνά τους θέτουν οι εκμεταλλευτές τους για να τους χειραγωγούν.