Με μεγάλη συμμετοχή πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της ΤΕ Ρεθύμνου του ΚΚΕ και της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ την Κυριακή 7 Αυγούστου στα Ανώγεια, στην πλατεία του χωριού στη θέση Αρμί. Με αφορμή την 72η επέτειο από την ηρωική μάχη στο Σφακάκι, η ΤΕ Ρεθύμνου του ΚΚΕ και το παράρτημα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ πραγματοποίησαν την εκδήλωση, αφιερωμένη στα 70 χρόνια από την ίδρυση του ΔΣΕ, ενταγμένη στη σειρά ανάλογων εκδηλώσεων που πραγματοποιεί το ΚΚΕ.

Στην ομιλία του, ο Αλέκος Μαρινάκης, μέλος του Γραφείου Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ, σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Από τον ιστορικό αυτό τόπο που σήμερα συμπληρώνονται 72 χρόνια απ' τη μάχη στο Σφακάκι τα τιμημένα Ανώγεια που κάθε πέτρα είναι βαμμένη με αίμα αγωνιστών για τη λευτεριά, από την τουρκοκρατία, μέχρι την αντίσταση στους Γερμανούς και τον εμφύλιο, αποτίουμε σήμερα φόρο τιμής στους μαχητές και στις μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) απ' τα Ανώγεια, ιδίως αυτούς που έπεσαν "στα πεδία των τίμιων μαχών".

Σήμερα και επίσημα με τούτη τη σεμνή εκδήλωση, συνεχίζουμε μια σειρά εκδηλώσεων και εδώ στην Κρήτη αφιερωμένες στα 70χρονα του ΔΣΕ, στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων του ηρωικού Κόμματός μας.

Στόχος και καθήκον μας, να αναδείξουμε την προσφορά του λαϊκού ηρωικού ΔΣΕ στη σκληρή, άνιση, αλλά δίκαιη πάλη του.

Ιδιαίτερα σήμερα, που τα διάφορα αστικά επιτελεία προσπαθούν να ξαναγράψουν την Ιστορία από την αρχή και έχουν κάνει επιστήμη τη διαστρέβλωση, τη συκοφαντία, την παραχάραξη μιας κορυφαίας στιγμής της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, που είναι η πάλη του ΔΣΕ.

Ομως, όσο δηλητήριο και αν χύσουν, όσο μελάνι και αν χαλάσουν, δεν θα μπορέσουν να σβήσουν ότι ο αγώνας του ΔΣΕ αποτελεί την κορυφαία εκδήλωση της ταξικής πάλης στην Ελλάδα. Το αστικό κράτος τότε γνώρισε το πιο μεγάλο μέχρι σήμερα κίνδυνο για την ύπαρξή του.

Γιατί, η αλήθεια που δε σβήνεται είναι ότι εκείνη την περίοδο, δεν αναμετρήθηκαν απλά αδέρφια με αδέρφια, Ελληνες με Ελληνες και ό,τι άλλο λένε οι διάφοροι αστοί και οπορτουνιστές κονδυλοφόροι. Αναμετρήθηκαν δυο μεγάλα στρατόπεδα που βρίσκονται σε συνεχή διαπάλη μέσα σε αυτό το σύστημα, αναμετρήθηκε τάξη με τάξη, δηλαδή. Από τη μία ήταν οι λαϊκοί αγωνιστές, οι μαχητές του ΔΣΕ, το Κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ, που εξέφραζαν την εργατική τάξη και την πλειοψηφία του λαού και από την άλλη ο αστικός εθνικός στρατός, η αστική τάξη, τα διάφορα τσιράκια της, ο κρατικός μηχανισμός και οι πολιτικοί υπηρέτες της και οι ιμπεριαλιστές σύμμαχοί της, με πρωτεργάτες τις ΗΠΑ. Οι αστοί ό,τι και να κάνουν, ξέρουν καλά πως ο αγώνας του ΔΣΕ συνεχίζει να ζει μέσα από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, μέσα από τα πολύτιμα διδάγματά του που παραμένουν επίκαιρα σήμερα στο συνεχή αγώνα για την επαναστατική ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.

Ο ΔΣΕ συγκροτήθηκε με απόφαση του Κόμματος στη 2η Ολομέλεια της ΚΕ το Φλεβάρη του '46, ένα χρόνο μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας.

Σε αυτό το διάστημα οργίαζαν σε όλη την Ελλάδα οι συμμορίες των ταγματασφαλιτών σε συνεργασία με το νέο αστικό στρατό που συγκροτήθηκε κυρίως από "εθνικόφρονες" και τέτοια αποβράσματα, απέναντι στους αγωνιστές ΕΑΜίτες και ΕΛΑΣίτες και τις οικογένειές τους. Αυτοί ήταν οι πιστοί υπερασπιστές της αστικής τάξης, που τα αστικά πολιτικά κόμματα και οι κρατικοί μηχανισμοί είχαν υπό την προστασία τους, με τη συνδρομή του βρετανικού στρατού. (...)

Να κάνουμε όσο γίνεται πιο ισχυρό το ΚΚΕ, να το φτάσουμε ψηλά, με ιδεολογική πολιτική και οργανωτική δύναμη, ικανή να προχωρήσει μια μεγάλη συσπείρωση δυνάμεων, με ενίσχυση των προϋποθέσεων για τη δημιουργία μιας νέας μεγάλης Κοινωνικής Αντικαπιταλιστικής Αντιμονοπωλιακής Συμμαχίας για την εργατική - λαϊκή εξουσία. Αυτή είναι η μοναδική διέξοδος για το λαό κόντρα στις σειρήνες της δήθεν δίκαιης ανάπτυξης σε μια άλλη Ευρώπη και Ελλάδα, που στόχο έχουν να τον εξαπατήσουν ξανά, προς όφελος της κερδοφορίας της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και την εξασφάλιση της εξουσίας της. Τιμή και δόξα στον ΔΣΕ. Τιμή και δόξα στα 100 χρόνια του ΚΚΕ».