Το σλόγκαν που κυριαρχεί μετά το «φιάσκο» Πάσσαρη είναι «να φτιάξουμε μια σύγχρονη επαγγελματική Αστυνομία». Το τόνισαν, εξάλλου, και ο Μ. Χρυσοχοΐδης και ο εκτελών χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου Τ. Χυτήρης, μετά τη χτεσινή συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ. Τι σημαίνει όμως το «πιο επαγγελματική Αστυνομία»;. Μέχρι τώρα τι ήταν;...«ανεπάγγελτη»; Με τον όρο «επαγγελματίας» στην Αστυνομία - αλλά και γενικότερα στη δημόσια διοίκηση - θέλουν να υπογραμμίσουν και εμπεδώσουν ορισμένα χαρακτηριστικά στη λειτουργία της κρατικής μηχανής και την εκτέλεση των καθηκόντων του υπαλληλικού προσωπικού, τα οποία είναι βαθιά συντηρητικά και αντιδραστικά. Ειδικά για την Αστυνομία ο «περισσότερος επαγγελματισμός», σημαίνει να θωρακιστεί εντελώς απέναντι στις ανάγκες και τις αγωνίες των λαϊκών μαζών, να μετατραπεί σε ένα σύγχρονο «ραβδούχο», έναν ψυχρό εκτελεστή των πλέον βάρβαρων και απάνθρωπων εντολών. Στο όνομα της «τήρησης της τάξης» και της «ασφάλειας των πολιτών», να βλέπει ως εχθρό τον εργαζόμενο που διεκδικεί το δίκιο του και κατεβαίνει στους δρόμους του αγώνα. Αυτό είναι ο «επαγγελματισμός» που ονειρεύονται, κατά τα αμερικανικά βέβαια πρότυπα. Ολα τα άλλα είναι παραμύθια για μικρά παιδιά.