«Μ' ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια», προσπαθεί να πιάσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με το επίμαχο νομοσχέδιο - «σκούπα» που κατατέθηκε ήδη στη Βουλή, καθώς εκτός από τη δυνατότητα που δίνει στους ιδιώτες να κατασκευάσουν μονάδες για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, στρώνει το χαλί και για το ξεπούλημα των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Με το εν λόγω νομοσχέδιο, η κυβέρνηση, επιχειρεί την πώληση του Ναυπηγείου, χωρίς το... «βάρος» εκατοντάδων εργαζομένων, που θεωρούνται «περιττοί» για τους υποψήφιους αγοραστές.

Στα πλαίσια αυτά, η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, αποφάσισε να απολύσει τουλάχιστον 600 εργαζομένους, προκειμένου τα νέα αφεντικά να το παραλάβουν με... ικανοποιητικό - κατ' αυτούς - αριθμό. Συνεπώς, από τους 2.000 που εργάζονται σήμερα στο ναυπηγείο, θα πρέπει να παραμείνουν - σε πρώτη φάση βέβαια - 1.400 εργαζόμενοι. Είναι δε αξιοσημείωτο, πως η απόφαση αυτή φέρει και την υπογραφή της πρασινογάλαζης πλειοψηφίας του σωματείου, που πίσω από τις πλάτες των εργαζομένων, συμφώνησε με την ΕΤΒΑ και την ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης την απόλυσης του συγκεκριμένου αριθμού εργαζομένων.

Η απόλυση των 600 εργαζομένων από το Σκαραμαγκά, επιχειρείται να εξωραϊστεί με τα ψευδεπίγραφα «κίνητρα». Τα «κίνητρα» αυτά, αφορούν ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων, που βρίσκονται κοντά στο όριο της συνταξιοδότησης. Το τίμημα της απόφασης για την απόλυση των εργαζομένων είναι βαρύτατο. Και χάνουν τη δουλιά τους εκατοντάδες εργαζόμενοι, αλλά και ο ελληνικός λαός πληρώνει περίπου 25 δισεκατομμύρια δραχμές για να απολυθούν. Αυτό το κονδύλι έχει προϋπολογιστεί για τις αποζημιώσεις των απολυμένων.

Το ότι το ξεπούλημα των ναυπηγείων Σκαραμαγκά θα καταγραφεί ως ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στα οικονομικά ιστορικά της χώρας, είναι γεγονός που δε χωράει και πολλές αμφιβολίες. Από όλες τις απόψεις. Φτάνει μόνο να αναφερθεί, ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο ναυπηγείο της Ανατολικής Μεσογείου, το οποίο, ενώ έχει εξασφαλισμένες δουλιές για τα τα επόμενα χρόνια (από το ελληνικό κράτος, όπως η κατασκευή πολεμικών πλοίων, παραγγελίες από τον ΟΣΕ κλπ.), που ξεπερνούν κατά πολύ το 1,5 τρισεκατομμύριο δραχμές, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να το πουλήσει όσο ήθελε να πουλήσει η Δήμητρα Λιάνη - Παπανδρέου τη βίλα της Εκάλης!

Αυτή τη στιγμή, η διαδικασία του ξεπουλήματος βρίσκεται στο στάδιο της επιλογής του «πλειοδότη» ενός εκ των δύο εταιριών που κατέθεσαν τις «προσφορές», η γερμανική HDW και ο Ομιλος Ταβουλάρη, που κατέχει και τα Ναυπηγεία Ελευσίνας και αυτά του Νεωρίου Σύρου. Ακόμα και παράγοντες του συμβούλου ιδιωτικοποίησης, της Alfa Finance, αναφέρουν ότι πλειοδότης θα είναι αυτός που έχει καταθέσει «τη λιγότερο χειρότερη προσφορά». Συνεπώς, προκύπτει ότι και οι ίδιοι που προκήρυξαν το διαγωνισμό για το ξεπούλημα, σήμερα, εμμέσως πλην σαφώς μιλάνε για σκάνδαλο.

Οι πολύ κακές προσφορές που κατέθεσαν οι δύο υποψήφιοι, είναι και απόρροια της κυβερνητικής πολιτικής που εδώ και χρόνια, προκειμένου να απαλλαγεί από τα ναυπηγεία, τα έθεσε συνειδητά σε μια τροχιά απαξίωσης, ώστε όταν έφτασε ο καιρός να επιχειρήσει να δικαιολογήσει την παράδοσή στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Ουδείς όμως, ούτε ο πιο απαισιόδοξος δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα προέκυπταν τέτοιες εξευτελιστικές προσφορές. θυμίζουμε ότι σαν τίμημα η γερμανική HDW «προσφέρει» υπό όρους 1,5 δισεκατομμύρια δραχμές, ενώ ο Ταβουλάρης, «προσφέρει» 1 δισεκατομμύριο δραχμές! Επίσης, η πρώτη προτίθεται να προσφέρει 3 δισεκατομμύρια δραχμές για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, ενώ ο δεύτερος, για το ίδιο θέμα, προσφέρει 11 δισεκατομμύρια δραχμές.

Υπό αυτά τα... μεγέθη των προσφορών, ακόμα και για την ίδια την κυβέρνηση, είναι δύσκολο να ανακηρύξει τον «πλειοδότη». Αυτή τη στιγμή, βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις, μεταξύ της κυβέρνησης και των υποψηφίων αγοραστών για την από κοινού «εξαγορά» του ναυπηγείου, ώστε και να επιχειρηθεί να καλυφθεί σε κάποιο βαθμό το σκάνδαλο, αλλά και να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα των ιδιωτών.