Τον τελευταίο καιρό, η κυβέρνηση πασχίζει να εκφράσει την «κοινωνική της ευαισθησία», προπαγανδίζοντας για την επόμενη τριετία το διαβόητο «νέο κοινωνικό πακέτο». Είναι αυτό που ανακαλύφθηκε από τους κυβερνώντες στις αρχές Μάη, προκειμένου να κατευναστούν οι λαϊκές αντιδράσεις ενάντια στην κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, σε συνδυασμό με την αναδίπλωσή της στο συγκεκριμένο ζήτημα κάτω από τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις. Τότε κοστολογήθηκε στα 500 δισ. δραχμές, για να φτάσει σήμερα στα 1,3 τρισ. δραχμές. Ψίχουλα βεβαίως μπροστά στις ιδιωτικοποιήσεις των κρατικών τομέων παροχής κοινωνικών υπηρεσιών, όπως υγεία, πρόνοια, αλλά και την αφαίρεση εργατικών δικαιωμάτων στις εργασιακές σχέσεις και την κοινωνική ασφάλιση. Με στόχο τη «διαχείριση» της πιο ακραίας φτώχειας, με λεφτά πάλι των εργαζομένων, αφού έχει προηγηθεί μια φορολεηλασία των λαϊκών στρωμάτων, ύψους περίπου 7 τρισ. δραχμών, την τελευταία τετραετία. Την ίδια ώρα ένα νέο αντιλαϊκό πακέτο είναι έτοιμο από την κυβέρνηση, που μέσω και πάλι των φόρων και της εισοδηματικής πολιτικής λιτότητας, θα υφαρπάξουν από το λαό, με βάση το «σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης 2001 - 2004», πάνω από 2 τρισ. δραχμές. Σ' αυτή την κάλπικη αντιλαϊκή πολιτική, που αυγαταίνει τα κέρδη των λίγων και τη φτώχεια των πολλών, ο λαός μπορεί και πρέπει να απαντήσει με τους δικούς του κοινωνικοπολιτικούς αγώνες για την ανατροπή της.