Μέτωπο ενάντια στην ασυδοσία των πολυεθνικών | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Μέτωπο ενάντια στην ασυδοσία των πολυεθνικών

Ο μονομερής προσανατολισμός της οικονομίας της χώρας στις υπηρεσίες και ειδικότερα στον τουρισμό, από τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, οι οποίες αποδέχτηκαν αναντίρρητα το διεθνή καταμερισμό εργασίας, έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην ανάπτυξη της χώρας και οδήγησε στην παραγωγική αποδιάρθρωση της βιομηχανίας και την καταστροφή της αγροτικής παραγωγής, με τραγικές συνέπειες για τη χώρα και τους εργαζόμενους στους τομείς αυτούς.

Η πολιτική της κυβέρνησης και το δόγμα, ότι ο τουρισμός μπορεί να αποτελέσει την ατμομηχανή της ανάπτυξης, είχε σαν αποτέλεσμα τη μονομερή ενίσχυση του τριτογενούς τομέα και ιδιαίτερα του τουρισμού, με αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη εξάρτηση της χώρας από το πολυεθνικό κεφάλαιο, που επενδύει σ' αυτόν τον τομέα. Σήμερα στο χώρο αυτό έχουμε σημαντικές εξελίξεις, που επηρεάζουν καθοριστικά την πορεία της οικονομίας και γενικότερα του τόπου.

Υπάρχει τεράστια συγκεντροποίηση κεφαλαίου με συγχωνεύσεις πολυεθνικών, πχ TUI - THOMSON, έτσι ώστε να ισχυροποιούνται ακόμα περισσότερο και να ελέγχουν απόλυτα τον τουρισμό της χώρας. Στην ουσία σήμερα μπορούμε να πούμε, ότι την τουριστική πολιτική της χώρας τη χαράζουν οι μεγάλοι «τουρ οπερέιτορς» και έχουν επιβάλει τους οικονομικούς όρους τους, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Από πλευράς πολιτείας δεν υπάρχει ο παραμικρός σχεδιασμός, που θα μπορούσε, να συνδέσει τον τουρισμό με τους άλλους κλάδους της οικονομίας, έτσι ώστε η ανάπτυξη να λειτουργήσει προς όφελος συνολικά της οικονομίας της χώρας. Οι πολυεθνικές αυτές χρησιμοποίησαν τις κατά καιρούς κρίσεις στον τουρισμό ή και δημιούργησαν τεχνητές για να συγκεντρώσουν στα χέρια τους όλο το τουριστικό πακέτο, οδηγώντας στην καταστροφή χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ακόμα περισσότερες στην εξάρτηση. Τα χρόνια αυτά οι πολυεθνικές και το διασυνδεμένο μαζί τους μεγάλο ελληνικό κεφάλαιο προχώρησαν στην εξαγορά σημαντικών επιχειρήσεων, γης και ακινήτων που αφορούν στην τουριστική χρήση και έχουν διεισδύσει στον τομέα των μεταφορών. Χιλιάδες μικρομεσαίες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις περνούν στα χέρια τους με εξευτελιστικές τιμές, με τη μέθοδο των τεχνητών κρίσεων που δημιουργούν, αφού ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της διακίνησης των τουριστών.

Το μέρος της «πίτας» που ανήκε σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις και αφορά σε ψυχαγωγία, διατροφή, αλλά και κάποιες αγορές που γίνονται από τους τουρίστες, περνά κάθε χρόνο και περισσότερο στα χέρια των πολυεθνικών, ελέγχοντας έτσι όλο το τουριστικό «πακέτο». Προσανατολισμό - μετακίνηση - διαμονή - διατροφή - διασκέδαση - αγορές.

Η πλήρης ασυδοσία και η ανεξέλεγκτη δράση των πολυεθνικών έχει διαμορφώσει ένα καθεστώς μεσαιωνικών σχέσεων εργασίας, για τους εργαζόμενους στον τουρισμό. Στυγνή υπερεκμετάλλευση, εντατικοποίηση και καταπάτηση των πιο στοιχειωδών δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Οι μισθοί και τα ημερομίσθια είναι κάτω από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ενώ πολλοί εργαζόμενοι δουλεύουν χωρίς ασφάλιση. Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι θα πάρουν σύνταξη - όσοι τα καταφέρουν - μετά από εξαντλητική δουλιά στην καλύτερη περίπτωση 45-50 χρόνων. Το μεγάλο κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στον τουρισμό γενικά πρωτοπορεί στην πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και των κατακτήσεων των εργαζομένων. Πίσω από το χαμόγελο που υποχρεώνονται να έχουν όσοι εργάζονται στο χώρο αυτό, κρύβεται ένα απάνθρωπο εργασιακό καθεστώς εκβιασμών και τρομοκρατίας.

Οι εξελίξεις αυτές στον τουρισμό δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για μικροαστικές αυταπάτες, ότι από την αύξηση της «πίτας» θα ωφεληθούν όλοι. Η αλήθεια είναι, ότι όσο ακολουθείται αυτή η πολιτική που προσφέρει «γην και ύδωρ» στο μεγάλο πολυεθνικό κεφάλαιο, τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από την ανεξέλεγκτη δράση του θα μεγαλώνουν.

Αλλη λύση από τη συσπείρωση όλων αυτών που θίγονται από την πολιτική αυτή, εργαζομένων, μικρομεσαίων και την κοινή τους δράση ενάντια στις πολυεθνικές δεν υπάρχει. Στο χώρο αυτό του τουρισμού φαίνεται πολύ καθαρά πως η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για τη συγκρότηση του Λαϊκού Μετώπου από όλες τις δυνάμεις που θίγονται από την πολιτική των μονοπωλίων και ρεαλιστική είναι, γιατί υπάρχει η αντικειμενική βάση, και μονόδρομο αποτελεί.

Ζητήματα που μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για συσπείρωση και κοινή δράση είναι: Να μπει φραγμός στην ασυδοσία των πολυεθνικών και να παρθούν μέτρα για την προστασία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Οι εργαζόμενοι να δουλεύουν σε ανθρώπινες συνθήκες και να μην καταπατούνται τα δικαιώματά τους. Η ανάπτυξη του τουρισμού να συνδέεται και να ενισχύει και τους άλλους κλάδους της οικονομίας. Το μοντέλο των διακοπών - «πακέτο», που έχουν επιβάλει οι πολυεθνικές, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει οικονομικό όφελος σε μια περιοχή, αποτελεί βάση για συσπείρωση και πάλη όλων των μικρομεσαίων και των εργαζομένων της περιοχής. Να γίνουν μια σειρά έργα υποδομής που θα αναβαθμίζουν συνολικά μια περιοχή, θα καλυτερεύουν τη ζωή των κατοίκων της και θα προστατεύουν το περιβάλλον.

Επίσης: Το τουριστικό «πακέτο» που θα προκύψει από τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004 να μη γίνει υπόθεση των πολυεθνικών και της αδηφαγίας τους. Να σταματήσει το ξεπούλημα της περιουσίας του ΕΟΤ και να αξιοποιηθεί το ξενοδοχειακό του δυναμικό για την ανάπτυξη του εσωτερικού τουρισμού και ιδιαίτερα του κοινωνικού. Το δικαίωμα για τουρισμό και αναψυχή είναι δικαίωμα για όλο το λαό και όχι προνόμιο για τους λίγους «εκλεκτούς πελάτες» που απευθύνονται οι πολυεθνικές.

Νίκος ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ
μέλος του Γραφείου Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ