Ανέβηκα στ' Αγραφα,

ψηλά στο Καρπενήσι.

στη Βίνιανη, στο Μαραθιά,

στο Στένωμα στη βρύση,

στης Μαυρομάτας το χωριό,

στ' Αϊ-Γιάννη τη ραχούλα,

κι ακούω τουφέκια να λαλούν,

κανόνια να βροντάνε.

Για τραβηχτείτε σύννεφα

από τα κορφοβούνια,

να μάθει όλος ο ντουνιάς

για τη μεγάλη νίκη.

Ο Γιώτης με το Διαμαντή

μ' όλα τα παλικάρια

σαρώνουνε το φασισμό

και πιάσαν τους προδότες.

Το Καρπενήσι λεύτερο

και ο λαός γιορτάζει.

Τα χαράματα της 21ης Ιανουαρίου του 1949, ο ΔΣΕ σημειώνει μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ένοπλου αγώνα. Καταλαμβάνει το Καρπενήσι και το κρατάει για μέρες. Διοικητές αυτής της νικηφόρας μάχης ήταν ο Χαρίλαος Φλωράκης (Καπετάν Γιώτης) στην 1η Μεραρχία Θεσσαλίας και ο Γιάννης Αλεξάνδρου (Καπετάν Διαμαντής) στη 2η Μεραρχία Στερεάς Ελλάδας.

Το τραγούδι αυτό βασίστηκε στο παραδοσιακό τραγούδι με τίτλο «Συννέφιασε ο Παρνασσός», που χορευόταν στα βήματα του ρουμελιώτικου τσάμικου. Πρωτοτραγουδήθηκε από 18 μαχήτριες του ΔΣΕ από το Καρπενήσι, στη μεγάλη τους πεζοπορία, 26 ημερών, μέσα στη χιονοθύελλα για να δώσουν το «παρών» στη συνδιάσκεψη της Πανελλήνιας Δημοκρατικής Ενωσης Γυναικών στο Βίτσι την άνοιξη του '49. Η κακοκαιρία δεν κατόρθωσε να τις λυγίσει. Με τα όπλα στον ώμο, κόντρα στο χιόνι και το κρύο, μέσα από αφάνταστες δυσκολίες, περνούσαν τις χιονισμένες βουνοκορφές, τραγουδώντας.