Στο παραδοσιακό χωριό Μαχαιράδο, 8 χιλιόμετρα από τη Χώρα της Ζακύνθου, ένα καινούριο «Κέντρο Πολιτιστικών Εκδηλώσεων» άνοιξε τις πύλες του στο κοινό. Πρόκειται για την «Κρύπτη», έναν ξεχωριστό εκθεσιακό χώρο, με φυσικό περίγυρο έναν ελαιώνα και έναν αμπελώνα. «Αναφορά στον Κάλβο», ονομάζεται η εναρκτήρια έκθεση, στην οποία συμμετέχουν εννέα καλλιτέχνες και επιμελείται η Μπία Παπαδοπούλου. Η ιδέα για μια εικαστική έκθεση, με θέμα τον Ανδρέα Κάλβο, γεννήθηκε πέρυσι, τέτοια εποχή, στη Ζάκυνθο. «Το νησί που χάρισε στον Κάλβο "την πνοή και του Απόλλωνος τα χρυσά δώρα"», σημειώνει η επιμελήτρια της έκθεσης, «φάνταζε σαν το ιδανικότερο μέρος για μια τέτοια εκδήλωση, η οποία αφ' ενός μεν θα εγκαινίαζε τη νέα πολιτιστική αίθουσα Κρύπτη, αφ' ετέρου δε θα απέδιδε φόρο τιμής στην ιδιόρρυθμη προσωπικότητα και το εμπνευσμένο έργο του λαμπρού Ζακυνθινού ποιητή».

Στην έκθεση συμμετέχουν οι: Αντώνης Απέργης, Πέτρος Ζουμπουλάκης, Οπυ Ζούνη, Χρίστος Καράς, Γιώργος Λαζόγκας, Μιχάλης Μανουσάκης, Νάκης Ταστσιόγλου, Κωστής Τριανταφύλλου και Μανώλης Χάρος. Η έκθεση δεν ακολουθεί μια φιλολογική προσέγγιση, ούτε επιχειρεί να ανατρέψει τα υπάρχοντα ιστορικά δεδομένα. Στόχος της είναι να παρουσιάσει ένα εικαστικό υλικό, που ερμηνεύει ελεύθερα, με καλλιτεχνικό ένστικτο και συναίσθημα, την ποιητική παραγωγή και τη ζωή του Κάλβου, προβάλλοντας όσο το δυνατόν περισσότερες πτυχές του βίου και του έργου του. Καμιά προσωπογραφία του δεν έχει διασωθεί, και έτσι το αίνιγμα, που περιβάλλει το σύντομο ποιητικό άστρο του, τυλίγει σαν ομίχλη τη μορφή του.

Ο Π. Ζουμπουλάκης είναι ο μοναδικός καλλιτέχνης της έκθεσης, που επιλέγει να αναφερθεί κυρίως στη βιογραφική πτυχή του Κάλβου. «Τα πραγματικά στοιχεία εμπλέκονται με τα φανταστικά», σημειώνει η Μπία Παπαδοπούλου, «προκειμένου να πλάσουν μαγευτικές συνθέσεις, όπου επικρατούν οι αυθόρμητοι συνειρμοί και οι εκούσιοι αναχρονισμοί». «Διπλή οθόνη ή το φανταστικό πορτρέτο του ποιητή», είναι ο τίτλος του έργου του Κ. Τριανταφύλλου, ενώ μία άλλη του δημιουργία αφιερώνεται στους γνωστούς στίχους του Κάλβου: «Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία». Την ελευθερία, που αποτελεί το υψηλότερο ιδανικό της ποίησης του Κάλβου, αναπαριστά στα έργα του ο Χρ. Καράς, ενώ η ωδή «Εις Σάμον» και ο μύθος του Ικαρου, αποτελούν το θεματικό επίκεντρο των έργων του Γιώργου Λαζόγκα. Τη διείσδυση του Κάλβου στις ομορφιές της φύσης, τονίζει στα έργα του ο Μανώλης Χάρος και ο Μ. Μανουσάκης προβάλλει τη σημασία της νοσταλγίας και της μνήμης στην ποιητική σύλληψη. Η Οπυ Ζούνη αναπαριστά το φανταστικό χώρο, όπου πρόκειται να διαδραματιστεί η ποιητική πράξη και ο Ν. Ταστσιόγλου, στη σειρά των γλυπτών από σίδερο και πλεξιγκλάς, απεικονίζει φανταστικά άνθη. Τέλος, ο Αντ. Απέργης ζωγραφίζει την αέναη ροή του χρόνου και τα αποτυπώματα που αυτή αφήνει ακόμα και στ' άψυχα κατασκευάσματα των θνητών.