Εντείνονται οι διεργασίες στην ΕΕ, με το δεδομένο ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της η λυκοσυμμαχία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια απόφαση αποχώρησης χώρας, της Βρετανίας, και μάλιστα σε μια περίοδο μεγάλων δυσκολιών για την καπιταλιστική ανάκαμψη σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αυτό το ζήτημα θα είναι και το βασικό θέμα στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, αύριο, στην Μπρατισλάβα. Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, κάθε αστική τάξη επιχειρεί να διασφαλίσει τα συμφέροντά της ώστε το μερίδιο στο «κόστος» που αντικειμενικά θα υπάρξει από το Brexit να είναι όσο γίνεται μικρότερο. Από κοντά έρχεται και η διαχείριση των προσφύγων που φτάνουν στην ΕΕ, ξεριζωμένοι από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και την καπιταλιστική βαρβαρότητα που όλες οι αστικές τάξεις στηρίζουν.

Η διαπάλη για το μείγμα της αντιλαϊκής διαχείρισης, όπως φάνηκε και με τη λεγόμενη «Σύνοδο του Νότου» στην Αθήνα, που αξιοποιούν ιδιαίτερα Γαλλία και Ιταλία, περί «χαλάρωσης της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας και της λιτότητας», δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προσπάθεια των «ριγμένων», σε σχέση με την ισχυρότερη γερμανική αστική τάξη, να αναβαθμίσουν το ρόλο τους. Παράλληλα, εξελίσσεται η προσπάθεια χειραγώγησης και καλλιέργειας αυταπατών στους λαούς, στην οποία πρωτοστατεί και ο Ελληνας πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη μπορεί δήθεν να ανακουφίσει τα λαϊκά στρώματα, που σε όλα τα κράτη δέχονται την επίθεση του κεφαλαίου.

Υπέρ της «στήριξης της ανάπτυξης» έναντι της λιτότητας στάθηκε με συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα «La Stampa» και ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τζακ Λιου, ασκώντας... διπλωματική κριτική στη γερμανική κυβέρνηση.

Οι ενδοκαπιταλιστικές αντιπαραθέσεις, οι οποίες εντείνονται και στο εσωτερικό κάθε αστικής τάξης, φουντώνουν μπροστά και στην αυριανή Σύνοδο Κορυφής, την ίδια ώρα που λανσάρονται στους λαούς ψευτοδιλήμματα περί «περισσότερης» ή «λιγότερης Ευρώπης», περί «κοινής αντιμετώπισης των προβλημάτων στην ασφάλεια» κ.ο.κ.

Από τη μια, φαίνεται η δυσαρέσκεια και η ανησυχία της Γερμανίας για την «ομάδα του Νότου», η οποία καταγράφεται και στον γερμανικό Τύπο, με το περιοδικό «Σπίγκελ» να σημειώνει: «Εάν πράγματι ο ευρωπαϊκός Νότος καταφέρει να συνυπάρξει σε διάρκεια χρόνου θα υπάρξει ένταση στην ΕΕ. Μέχρι σήμερα είναι οι Γερμανοί και οι βόρειοι σύμμαχοί τους που δίνουν τον τόνο με στιλ συντηρητικό και παραδοσιακό. Μετά όμως το Brexit έχασαν έναν πολύτιμο σύμμαχο». Σημειώνεται επίσης ότι «η λιτότητα δεν φέρνει ανάπτυξη». Να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο περιοδικό συχνά ασκεί κριτική στη γερμανική κυβέρνηση και ειδικά στους Χριστιανοδημοκράτες, σιγοντάροντας άλλο μείγμα αστικής διαχείρισης.

Επίσης, η ομάδα των χωρών του Βίσεγκραντ (Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία) ζητάει να μην υπάρχουν εξαιρέσεις από τους κανόνες, δίνουν έμφαση στην πολιτική ασφάλειας της ΕΕ και αντιδρούν στο ζήτημα της κατανομής προσφύγων και μεταναστών. Οι ηγέτες των συγκεκριμένων χωρών με έντονα εθνικιστικά στοιχεία, που συναντήθηκαν την περασμένη βδομάδα σε οικονομικό φόρουμ στην πολωνική πόλη Κρίνιτσα, εμφάνισαν το «όραμά» τους για μια ΕΕ με κοινό στρατό και ενίσχυση της ασφάλειας και των εξωτερικών συνόρων και ταυτόχρονα με περισσότερες εξουσίες στα εθνικά Κοινοβούλια και άνοιγμα σε χώρες όπως η Σερβία.

Την ίδια ώρα, στη στάση της Ουγγαρίας για το Προσφυγικό, που διοργανώνει και δημοψήφισμα στις 2 Οκτώβρη, αντιδρά σε υψηλούς τόνους ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου, Ζ. Ασελμπορν, ο οποίος ζήτησε ανοιχτά την αποβολή της Ουγγαρίας από την ΕΕ. Το επιχείρημά του, εξίσου υποκριτικό, περί ευαισθησίας για τους «φράκτες κατά των προσφύγων» και της «ελευθερίας του Τύπου και της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης».

Βεβαίως, οι όποιες συμμαχίες διαμορφώνονται στην ΕΕ δεν μπορούν να ιδωθούν ως κάτι μόνιμο. Την ίδια στιγμή, οι ισχυρότερες αστικές τάξεις, για παράδειγμα της Γερμανίας και της Γαλλίας - παρότι η τελευταία συμμετείχε στη «σύνοδο του Νότου» - προβάλλουν και κοινά συμφέροντα. Οπως η κοινή πρόταση για την πολιτική ασφάλειας της ΕΕ που κατέθεσαν οι υπουργοί Αμυνας των δύο αυτών χωρών για κοινό ευρωπαϊκό μηχανισμό ασφάλειας με περισσότερη συνεργασία και δυνατότητα και αυτόνομων επιχειρήσεων, προφανώς εκτός ΝΑΤΟ.

Δεν είναι τυχαίο ότι η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, σήμερα, μια μέρα πριν τη Σύνοδο στην Μπρατισλάβα, επισκέπτεται το Παρίσι και συναντά τον Γάλλο Πρόεδρο, Φρ. Ολάντ.