Οταν πρόκειται για άμεσους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, περισσεύει το κλίμα συναίνεσης ανάμεσα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τη ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα. Ετσι, όλοι μαζί στην Ολομέλεια της Βουλής ψήφισαν χτες το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος, με το οποίο η κυβέρνηση ιδιωτικοποιεί και παραδίδει στα επιχειρηματικά συμφέροντα το αντικείμενο συνολικά της διαχείρισης των κρατικών δασών.

Οι σχεδιασμοί αυτοί προωθούνται, ανάμεσα σε άλλα και με τη μετατροπή των δασικών συνεταιρισμών σε εμπορικές επιχειρήσεις, οι οποίες θα μπορούν να δραστηριοποιούνται (άρθρο 1) πέρα από τις «δασικές εργασίες» και στη «διακίνηση, εμπορία, επεξεργασία και μεταποίηση δασικών προϊόντων», ενώ θα απολαμβάνουν κίνητρα, ενισχύσεις, φοροαπαλλαγές και άλλα προνόμια.

Το στίγμα του νομοσχεδίου και συνολικά της πολιτικής της κυβέρνησης απέναντι στο δασικό πλούτο της χώρας δίνει ανάγλυφα και το άρθρο 50, στο οποίο προβλέπει fast truck διαδικασίες (και συγκεκριμένα 45 ημερών) για τον αποχαρακτηρισμό δασικής περιοχής όταν πρόκειται για «την ανάπτυξη - όπως αναφέρεται - μεγάλων επενδύσεων», όπως «λειτουργία επιχειρηματικών πάρκων, εγκαταστάσεων αποθήκευσης, διαχείρισης ή επεξεργασίας στερεών και υγρών αποβλήτων, λατομείων ως και σταθμών ΑΠΕ ή ΣΗΘ (σ.σ. Συμπαραγωγή Ηλεκτρικής και Θερμικής Ενέργειας)»!

Ο εισηγητής της ΝΔ Ν. Μηταράκης δήλωσε, μάλιστα, ότι το κόμμα του όχι μόνο ψηφίζει το νομοσχέδιο, αλλά χαρακτήρισε «θετική έκπληξη» το άρθρο 50, «διότι ιδεολογικά μέχρι πρόσφατα ήσασταν σταθερά απέναντι στη διευκόλυνση τέτοιων επενδύσεων», ενώ σημείωσε ότι τελευταία διαφαίνεται «μία αχτίδα λογικής στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης».

Υπέρ του νομοσχεδίου τάχθηκαν ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και η Ενωση Κεντρώων. Η δε ναζιστική Χρυσή Αυγή ειδικά χτες έδωσε ρεσιτάλ δημαγωγίας. Ο ειδικός της αγορητής, Γ. Σαχινίδης, αφού είπε ότι «είναι η πρώτη φορά που οι δασικοί συνεταιρισμοί αντιμετωπίζονται ως αυτοτελείς οντότητες και δημιουργείται ένα θεσμικό πλαίσιο για τη λειτουργία τους» και πως «είναι θετική εξέλιξη για τη διασφάλιση της ιδιότητας του δασεργάτη» και άλλα τέτοια, τελικά ψήφισε... κατά.

Ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Γ. Τσιρώνης (που υπενθυμίζουμε είναι στέλεχος των Οικολόγων Πράσινων), θεώρησε αυτονόητο ότι πρέπει να δημιουργηθούν τέτοιου είδους επιχειρήσεις και να δοθούν κίνητρα, γιατί έτσι, όπως αποφάνθηκε, «θα αυξηθούν τα έσοδα στον κρατικό προϋπολογισμό».

Στην απέναντι όχθη, ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Ν. Μωραΐτης, επισήμανε ότι «διαχρονικά οι αστικές κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν τα δάση ως κερδοφόρα διέξοδο για τους μονοπωλιακούς ομίλους» και τα μετατρέπουν σε «οικισμούς, οικοδομικούς συνεταιρισμούς, βίλες, ξενοδοχεία, τουριστικά θέρετρα. Μάλιστα, χρησιμοποιούν τις δασικές πυρκαγιές ως όπλο, όπως και τους δασικούς νόμους, προκειμένου είτε να νομιμοποιήσουν καταπατήσεις και εκχερσώσεις παράνομες, που έγιναν στο παρελθόν, είτε να αλλάξουν ολόκληρο το δασικό οικοσύστημα». Στη βάση αυτή, το νομοσχέδιο γενικεύει «την παραχώρηση για εκμετάλλευση των δημόσιων δασών από δασικούς συνεταιρισμούς», οι οποίοι «θα λειτουργούν ως εμπορικές επιχειρήσεις στο πλαίσιο του ανταγωνισμού και της κερδοφορίας», «απεμπολώντας ταυτόχρονα τη βασική ευθύνη προστασίας και διαχείρισης των κρατικών δασικών οικοσυστημάτων από τις δασικές υπηρεσίες».

Εξάλλου, αυτό τονίστηκε στην ίδια την τοποθέτηση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος, Γ. Τσιρώνη, ο οποίος λίγο - πολύ ανέφερε ότι «αφού το δάσος είναι πλούτος, πηγή κέρδους», πρέπει να λειτουργεί ως τέτοιο, το οποίο «δείχνει την αντίληψη της κυβέρνησης».

«Εμείς λέμε, τόνισε, ότι τα δασικά οικοσυστήματα είναι κοινωνικό αγαθό» και «καλούμε το λαϊκό κίνημα να οργανώσει την πάλη του, να απαιτήσει την κατάργηση όλου του αντιδασικού νομοθετικού πλαισίου, να βαδίσει σε γραμμή σύγκρουσης με τους ομίλους και το κράτος τους, το αστικό κράτος. Για το ΚΚΕ, από τη σκοπιά των συμφερόντων της εργατικής τάξης, η γη και η χρήση της, τα δασικά οικοσυστήματα, είναι κοινωνικά αγαθά και πρέπει να αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία».

Η βουλευτής του ΚΚΕ, Διαμάντω Μανωλάκου, επισήμανε ότι το νομοσχέδιο είναι ενταγμένο στο πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων. «Με όχημα τους δασικούς συνεταιρισμούς, που αποτελούν καπιταλιστικές εμπορικές επιχειρήσεις και όχι δασικούς συνεταιρισμούς εργαζομένων δασεργατών», προωθεί η κυβέρνηση την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των δασικών οικοσυστημάτων. Εξάλλου, όπως τόνισε, όλα τα αστικά κόμματα που κυβέρνησαν, όπως και η σημερινή κυβέρνηση, «έχετε εμπορευματοποιήσει την υγεία των ανθρώπων, τη μόρφωση των παιδιών μας, τις ανάγκες των ατόμων με ειδικές ανάγκες και τόσα άλλα, θα εξαιρέσετε τώρα τα δάση;».