Οι δρόμοι ιδιωτικοποιούνται, τα δάση το ίδιο, οι παραλίες παίρνουν τη σειρά τους, αλλά κάτι φαίνεται να ξέχασαν οι «ντίλερ» του εκσυγχρονισμού: Τα απανταχού πεζοδρόμια. Και το παράδοξο είναι πως τους διέφυγε αυτό το «κελεπούρι» μιας και τα πεζοδρόμια εγγυώνται σίγουρη πελατεία για τα αρπακτικά του μεγάλου κεφαλαίου. Και... σίγουρα κέρδη! Με ένα φτηνό στρώσιμο, μια μικρή ανάπλαση, μια κάποια αναβάθμιση, θα μπορούσαν να μπουν και διόδια στους διαβάτες και εισιτήρια στους περιπατητές. Και μιας και η κυβέρνηση μειώνει τους φόρους, περισσεύουν και χρήματα στο λαό για να αφήνει και κανένα πουρμπουάρ από πάνω στους επιχειρηματίες που θα αναλάβουν την εκμετάλλευση των πεζοδρομίων. Αλήθεια πώς αντέχουν μερικοί να χάνονται τόσα κέρδη;