Το κουαρτέτο Νο8 αφιερωμένο στα θύματα του πολέμου και του φασισμού γράφτηκε το 1960, ενώ ο συνθέτης βρισκόταν στη Δρέσδη μαζί με κινηματογραφικό συνεργείο, για την πραγματοποίηση των γυρισμάτων της ταινίας «Πέντε μέρες - Πέντε νύχτες». Η σύνθεση του έργου έγινε κάτω από το βάρος των εντυπώσεων του συνθέτη τόσο από τα γυρίσματα της ταινίας, όσο και από τις αφηγήσεις των κατοίκων της περιοχής για τις θηριωδίες των ναζί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά και για τη φρίκη του βομβαρδισμού της Δρέσδης, από τα βρετανικά και αμερικάνικα αεροπλάνα στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, προκειμένου ο Κόκκινος Στρατός που επέλαυνε προς το Βερολίνο να βρει μόνο στάχτες.
Το έργο αποτελείται από πέντε μέρη, με τη μουσική να μη σταματάει κατά το πέρασμα από το ένα μέρος στο άλλο. Βασικό μοτίβο ολόκληρου του έργου είναι οι τέσσερις νότες: ρε - μι ύφεση - ντο - σι, που σε διάφορες παραλλαγές διαμορφώνουν τα κύρια θέματα των επιμέρους μερών.
Η μουσική για τον κινηματογράφο αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι του έργου του Σοβιετικού συνθέτη που έγραψε μουσική για πάνω από 30 ταινίες μεγάλων σκηνοθετών. Οπως σημείωνε και ο ίδιος, το 1939: «Το πραγματικό νόημα της κινηματογραφικής μουσικής ή πιο σωστά ο σκοπός της μπορεί να διατυπωθεί κάπως έτσι: η μουσική του φιλμ πρέπει να συμμετέχει στην ενεργό δράση της ταινίας. Από τη μουσική ενός φιλμ μπορεί και πρέπει να έχει κανείς τις ίδιες απαιτήσεις που έχει από το σενάριο, την ερμηνεία και τη σκηνοθεσία... Βέβαια κάτι τέτοιο δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη: χρειάζεται ακόμα πολλή πειραματική δουλειά».