Συνεδρίασε χτες στο Λουξεμβούργο το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ εστιάζοντας σε όλα τα μέτωπα όπου προωθούνται συμφέροντα ευρωενωσιακών μονοπωλίων για τον έλεγχο αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων. Το Συμβούλιο υιοθέτησε αναφορά πάνω στην πολιτική της ΕΕ για ζητήματα της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας εστιάζοντας καταρχάς στις σχέσεις της (ή καλύτερα τον ανταγωνισμό με τη Ρωσία) σε ό,τι αφορά τις πρ. Σοβιετικές Δημοκρατίες Ουκρανία, Μολδαβία, Αρμενία, Γεωργία και Αζερμπαϊτζάν, όπου για την καθεμία προκρίνονται διαφορετικοί τρόποι προσέγγισης. Αντίστοιχη κουβέντα έγινε για την Κεντρική Ασία και τις χώρες Καζακστάν, Κιργιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Τουρκμενιστάν.

Ιδιαίτερο κεφάλαιο αποτελούν οι σχέσεις με την Τουρκία, υπό τη σκιά της απόπειρας πραξικοπήματος κατά του Ερντογάν αλλά και της διαχείρισης του Προσφυγικού. Εξετάστηκαν και οι σχέσεις με τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και πώς προχωρούν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με όσες δεν έχουν γίνει ακόμα δεκτές στο μαντρί της ΕΕ. Συζητήθηκαν, παραπέρα, οι σχέσεις με Νορβηγία, Ελβετία, αλλά και η κατάσταση στην Αρκτική, στο φόντο των μελλοντικών ανταγωνισμών.

Εγινε, επίσης, κουβέντα για την παρουσιαζόμενη ως ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή και για τις σχέσεις με τις χώρες του Περσικού Κόλπου, αυτές στο Κέρας της Αφρικής (σημαντικός ναυτικός δίαυλος), και το Ιράν, όπως επίσης και την Αφρική, βόρεια και υποσαχάρια.

Στο ίδιο μοτίβο, συζήτησαν για τα παζάρια γύρω από τη Διατλαντική Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP) με τις ΗΠΑ, τις οικονομικές - εμπορικές σχέσεις με Καναδά, τις χώρες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Δεν παρέλειψαν να αναλύσουν τις σχέσεις με τις χώρες της Απω Ανατολής και του Ειρηνικού χαρακτηρίζοντας «στρατηγικούς εταίρους» της ΕΕ τις Κίνα, Ινδία, Ιαπωνία και Ν. Κορέα.

Σε ό,τι αφορά τα Συμπεράσματα του Συμβουλίου για τη Συρία, ξαναβάζουν θέμα απομάκρυνσης του Ασαντ, υποστηρίζοντας ότι «δεν μπορεί να υπάρξει διαρκής ειρήνη στη Συρία υπό το σημερινό καθεστώς». Παράλληλα, καλεί τη Ρωσία (χωρίς να θέτει ζήτημα κυρώσεων αφού υπήρχαν πολλές αντιρρήσεις) να καταβάλει όλες τις αναγκαίες προσπάθειες ώστε το «συριακό καθεστώς να σταματήσει τους άνευ διακρίσεων βομβαρδισμούς, να αποκαταστήσει την παύση των εχθροπραξιών, την άμεση και εκτεταμένη πρόσβαση της ανθρωπιστικής βοήθειας και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια αξιόπιστη και χωρίς αποκλεισμούς πολιτική μετάβαση».