Τετάρτη 15 Αυγούστου 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 17
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ
Προς όφελος των εργοδοτών οι αλλαγές στην εκπαίδευση

Οι νέοι αναγκάζονται να πληρώσουν για να αποκτήσουν τα απαραίτητα προσόντα, ενώ με πρόσχημα τις χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας οι επιχειρήσεις ήδη «εισάγουν» φτηνό εξειδικευμένο προσωπικό από τρίτες χώρες και την Ανατ. Ευρώπη

Πόσες είναι οι κενές θέσεις εργασίας στους τομείς τεχνολογίας αιχμής; Ποιοι θα τις καλύψουν; Με τι προσόντα; Πόσο κοστίζουν αυτά; Πόσο πιέζουν οι ιδιώτες και οι πολιτικοί εκφραστές τους για ανάληψη όλου του κόστους σπουδών και εξειδίκευσης από τους σπουδαστές και τους γονείς τους; Πόσο αυτό σχετίζεται με τις γενικότερες κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης για πλήρη ιδιωτικοποίηση της παιδείας και παροχή γνώσεων μόνο επί πληρωμή; Πόσο εντείνονται οι ταξικοί φραγμοί στην εκπαίδευση και στην εξεύρεση μιας δουλιάς της προκοπής;

Πολλά δημοσιεύματα, επικαλούμενα «έρευνες» ιδιωτικών εταιριών και δηλώσεις επιχειρηματιών, κάνουν λόγο για 50.000 κενές θέσεις εργασίας στους τομείς της Πληροφορικής και των Νέων Τεχνολογιών. Μιλώντας στο «Ρ» ο Γ. Δουκίδης, καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ), αν. πρόεδρος του Τμήματος Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας και διευθυντής Ειδίκευσης Ηλεκτρονικού Εμπορίου, απαντά ότι το προαναφερόμενο νούμερο είναι υπερβολικό.

Αναφέρεται σε έρευνες που έγιναν από το Πανεπιστήμιο, σύμφωνα με τις οποίες στην Ελλάδα υπάρχουν σήμερα κενές 5.000 τέτοιες θέσεις εργασίας. Με δεδομένο ότι κάθε χρόνο αποφοιτούν από τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ της χώρας περίπου 2.500 επιστήμονες που μπορούν να καλύψουν τα αντίστοιχα κενά, σημαίνει ότι έχουμε έλλειψη δύο ετών, προσδιορίζει.

Στο Πανεπιστήμιο σημειώνουν ότι οι ιδιωτικές σχολές παράγουν προσωπικό, αλλά, σύμφωνα και με τις αυξημένες απαιτήσεις των ίδιων των επιχειρήσεων, αυτό το προσωπικό δεν έχει την αναγκαία εξειδίκευση. Πρόκειται δε για θέσεις που ως προσόντα απαιτούν πολλές φορές και μεταπτυχιακό και συνδυασμένες γνώσεις π.χ. γνώση στη διοίκηση επιχειρήσεων και την πληροφορική. Χρειάζονται «υβριδικά στελέχη», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν.

Αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται περαιτέρω σπουδές και χρήματα. Στο Πανεπιστήμιο σημειώνουν ότι έχουν καταρτίσει προγράμματα, όπως ταχύρυθμα εννιάμηνα σεμινάρια για άνεργους αποφοίτους ΑΕΙ, προκειμένου να καταρτιστούν κατάλληλα και να καλύψουν τις ανάγκες της αγοράς. Ομως, η συμμετοχή σε τέτοια προγράμματα προϋποθέτει χρήματα. Ενα μεταπτυχιακό μπορεί να κοστίσει και 2,5 εκατ. δρχ. Στην Ελλάδα, εννιά στους δέκα επιχειρηματίες - όπως προσδιορίζουν τα μεγέθη οι ασχολούμενοι με το αντικείμενο ακαδημαϊκοί - αρνούνται να χρηματοδοτήσουν τέτοια προγράμματα ή τις μεταπτυχιακές σπουδές στελεχών τους.

Αυτό σημαίνει ότι το κόστος βαρύνει τους σπουδαστές, τους ανέργους, όσους αναζητούν μια θέση εργασίας ή μια βελτίωση της επαγγελματικής τους θέσης. Και φυσικά καλύπτεται από τους έχοντες και κατέχοντες και όχι από τα πλατιά, λαϊκά στρώματα, που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα. Την «πλέμπα» δηλαδή, που βιώνει - και σε αυτό, το ακαδημαϊκό πλέον επίπεδο - τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση, στο δοσμένο σύστημα. Οι δε επιχειρηματίες, χωρίς να βάλουν φράγκο από την τσέπη τους, αποκτούν τους εργαζομένους που έχουν ανάγκη, για να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους και να αυξήσουν κι άλλο τα ήδη υπέρογκα κέρδη τους.

Οι μετανάστες της πληροφορικής

Βέβαια, οι επιχειρηματίες έχουν βρει την εύκολη λύση συμπλήρωσης κενών. Στρατολογούν επιστήμονες από το λεγόμενο Τρίτο Κόσμο και τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Εκμεταλλευόμενοι την ανεργία και τη φτώχεια που - μετά την επικράτηση της «ελευθερίας» και της «δημοκρατίας» - πλήττουν βάναυσα αυτές τις περιοχές του πλανήτη, δίνοντας λειψά μεροκάματα σε ανθρώπους που αγωνιούν για επιβίωση, βρίσκουν το προσωπικό για να κάνουν τη δουλιά τους.

«Φέρνουν επιστήμονες από Ρωσία και Ινδία» επιβεβαιώνουν στο Πανεπιστήμιο, ενώ δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρονται σε ελληνικές επιχειρήσεις, όπως η Infoquest και η «ΔΕΛΤΑ Πληροφορική». Λέγεται ότι χρησιμοποιούν αλλοδαπούς ειδικούς, κύρια στον τομέα του λογισμικού. Η πρώτη από τις δύο ότι «εισάγει» Ινδούς και Πακιστανούς προγραμματιστές και η δεύτερη από την Ανατολική Ευρώπη.

Το φαινόμενο δεν είναι ελληνικό. Απλώνεται στην Ευρωπαϊκή Ενωση και φαίνεται να ευδοκιμεί ειδικά όπου κυβερνούν «κεντροαριστεροί». Η Γερμανία των Σρέντερ και Φίσερ πέρσι εισήγαγε 10.000 μη Ευρωπαίους, ειδικούς στο λογισμικό, για μια περίοδο πενταετίας. Οι περισσότεροι προέρχονταν από την Ασία και την Ανατολική Ευρώπη. H άρχουσα τάξη της Γερμανίας ξέρει από εισαγωγή και αξιοποίηση gastarbeiter.

Η Ιταλία επί κυβέρνησης «Ελιάς» ξεκίνησε πρόγραμμα προσέλκυσης 100 Ινδών ειδικών στην εκπαίδευση μηχανικών στο λογισμικό.

Ο ίδιος ο πρόεδρος της Κομισιόν Ρομάνο Πρόντι χαιρέτισε, το Φλεβάρη, την είσοδο μεταναστών εξειδικευμένων, προκειμένου να καλύψουν τις κενές θέσεις εργασίας στους τομείς υψηλής τεχνολογίας. Μάλιστα, είπε ότι μέχρι το τέλος του χρόνου η Κομισιόν θα θεσπίσει νόμο που θα επιτρέπει την είσοδο στην ΕΕ 1.600.000 τέτοιων μεταναστών.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Κινητοποίηση στο Πανεπιστήμιο Πειραιά (2013-11-14 00:00:00.0)
Πολλά και οξυμένα τα προβλήματα στην εκπαίδευση (2009-11-10 00:00:00.0)
Νομοσχέδιο - «σκούπα» για όλες τις βαθμίδες (2003-10-07 00:00:00.0)
Εξαγγελίες για μεταπτυχιακά από κοινού ΑΕΙ - ΤΕΙ (2002-04-03 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ