Ο νέος υπουργός Οικονομίας, Δ. Παπαδημητρίου, είπε μεταξύ άλλων για τις προοπτικές ανάκαμψης της οικονομίας: «Το νέο αναπτυξιακό πρότυπο περιορίζεται από το ασφυκτικό δημοσιονομικό πλαίσιο, όπως καθορίζεται από το μνημόνιο και το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, που απαιτούν ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Η αυστηρή δημοσιονομική προσαρμογή απαιτεί υψηλούς φόρους που αποτρέπουν προσέλκυση επενδύσεων». Επομένως, για να δημιουργηθεί επενδυτικό περιβάλλον, χρειάζεται να χαλαρώσουν οι δημοσιονομικοί στόχοι, ώστε με μεγαλύτερη ευχέρεια να παίρνονται μέτρα όπως η μείωση των φόρων για το κεφάλαιο. Σ' αυτήν την κατεύθυνση θέλουν να συμβάλουν η διευθέτηση του χρέους και η μείωση των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Τι σημαίνουν όμως αυτά για το λαό; Ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» και νέα αντιλαϊκά μέτρα, για να μπορεί ο προϋπολογισμός να στηρίζει επενδύσεις και αυτές να αποδίδουν στο έδαφος των αντεργατικών - αντιλαϊκών ανατροπών. Μετά απ' αυτά, μόνο ως πρόκληση και κοροϊδία μπορεί να ακούγεται η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι στόχος της κυβέρνησης είναι «τα οφέλη από την ανάπτυξη να έχουν αποτύπωμα στην καθημερινότητα, στις συνθήκες ζωής και εργασίας της κοινωνικής πλειοψηφίας». Το μόνο αποτύπωμα είναι αυτό της φτώχειας και της δυστυχίας που διευρύνονται για τα λαϊκά στρώματα.