Ανεβαίνοντας στο βήμα της ημερίδας ο Θέμης Γκιώνης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, σημείωσε τα παρακάτω:

«Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι, θα προσπαθήσουμε στην ημερίδα που διοργανώνει η ΚΕ του Κόμματός μας, για την τρομοκρατία και για τις πολιτικές διαστάσεις που έχει το πρόβλημα, να καταθέσουμε ορισμένες θέσεις που έχουν να κάνουν με την πολύμορφη βία και τρομοκρατία που διέπει καθημερινά ο νέος άνθρωπος, σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής του, στη δουλιά, στο σχολειό, στον πολιτισμό, στη δημιουργία, αλλά και το πώς το νεολαιίστικο κίνημα θα πρέπει να σταθεί απέναντι σ' αυτές τις αρνητικές εξελίξεις.

Ορισμένες σκέψεις που έχουν να κάνουν με το πώς βιώνει καθημερινά στη ζωή η νεολαία την αφαίρεση των δικαιωμάτων της, αλλά και ποια είναι η απάντηση σε κάθε περίπτωση που το κίνημα της νεολαίας αμφισβητεί, αντιστέκεται, βάζει σε κρίση τις κυρίαρχες επιλογές από το υπάρχον πολιτικό σύστημα και τους πολιτικούς εκφραστές του.

Σκέψεις, που θέλουμε να πάρουν υπόψη οι φορείς της νεολαίας, καθώς και όλοι όσοι στέκονται απέναντι στη λέξη τρομοκρατία, που ακούμε πολύ το τελευταίο διάστημα, με κριτικό πνεύμα, για το αν πραγματικά χρησιμοποιείται ως άλλοθι για τον περιορισμό και το τσάκισμα των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων».

«Τα τελευταία χρόνια, εντείνεται με ολοένα και αυξητικούς ρυθμούς η επίθεση στα δικαιώματα των νέων ανθρώπων, η επίθεση στα δικαιώματα της νεολαίας συνολικά. Αμφισβητούνται έμπρακτα από τις κυρίαρχες πολιτικές τα δικαιώματα των νέων στη μόρφωση, στην εργασία, στη ζωή.

Μπορούμε να πούμε πως τόσο με την αφαίρεση του κεκτημένων δικαιωμάτων, όσο και με τις νέες μορφές εκμετάλλευσης και καταπίεσης, αυτό που μένει, είναι οι νέοι να έρχονται αντιμέτωποι με μια πραγματικότητα που τους επιφυλάσσει μια ζωή χωρίς δικαιώματα, ένα μέλλον αβέβαιο.

Αυτή ακριβώς η σκληρή πραγματικότητα, που διώχνει τα παιδιά των φτωχών και λαϊκών στρωμάτων από το σχολείο, που αφαιρεί κεκτημένα δικαιώματα από τους νέους εργαζόμενους και τους καταδικάζει στην εργασιακή περιπλάνηση, στο σύγχρονο δουλεμπόριο, που αμφισβητεί το δικαίωμα των νέων στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, μεγαλώνει ταυτόχρονα τις δυνατότητες, τη διάθεση για αγώνα, για αντίσταση, για αγωνιστική έκφραση της αγανάκτησης και δυσαρέσκειας που συσσωρεύεται σε ευρύτερες μάζες νέων ανθρώπων.

Παράλληλα όμως, μ' αυτή τη διάθεση για αγώνα και αντίσταση, η απάντηση σε όποιον θέλει να ξεφύγει από την πορεία υποταγής και παθητικότητας, που θέλουν να υποβάλουν τη νεολαία και το κίνημά της, είναι ο πολύμορφος αυταρχισμός, το τσάκισμα των ελευθεριών με διάφορες μορφές και μηχανισμούς.

Να πω ορισμένα παραδείγματα. Η αφαίρεση βασικών δικαιωμάτων στους χώρους εργασίας, εκεί που ουσιαστικά κρίνεται η δημοκρατία και η ελευθερία, αντιμετωπίζονται με την κρατική εργοδοτική τρομοκρατία, την ένταση της καταπίεσης της εκμετάλλευσης.

Η τρομοκρατία της απόλυσης, της ανεργίας, της φτώχειας, τα εξαντλητικά ωράρια, η δουλιά χωρίς ασφάλιση, χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα, είναι η απάντηση σε όσους σηκώνουν κεφάλι.

Στους χώρους της γνώσης και μόρφωσης, στα σχολειά, είναι το παράδειγμα πρόσφατο, όταν οι μαθητές απαιτούν περισσότερη και καλύτερη μόρφωση, έρχονται αντιμέτωποι με τέτοιου είδους ρυθμίσεις από την πλευρά του κράτους, όπως είναι η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που βάζει στο γύψο δημοκρατικά δικαιώματα, που αναγορεύει σε τελική ανάλυση επικίνδυνους τους μαθητές που παλεύουν για καλύτερη και περισσότερη μόρφωση, που ποινικοποιεί στην ουσία τους αγώνες. Οταν οι σπουδαστές των ιδιωτικών ΙΕΚ διεκδικούν το δικαίωμα στο συνδικαλισμό, παρεμβαίνει η τρομοκρατία της καταστολής των ΜΑΤ, των συλλήψεων, της απαγόρευσης στην έκφραση, στην αντιπροσώπευση.

Ακόμα και σ' αυτό το χώρο που οι νέοι δίνουν όρκο υπακοής στο Σύνταγμα, δηλαδή στο στράτευμα, δεν απολαμβάνουν τα δικαιώματα που γι' αυτά έδωσαν όρκο, με αποτέλεσμα όποιος διεκδικεί, παλεύει για το αυτονόητο, να αντιμετωπίζει τους γραπτούς και άγραφους νόμους, τον αυταρχισμό του ανωτέρου, το φόβο της ποινής.

Δηλαδή, σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής της νεολαίας, μέσα σ' αυτές τις συνθήκες που γεννούν προβλήματα και αδιέξοδα και που ταυτόχρονα ωριμάζουν τις συνθήκες για πάλη και αντίσταση, η τρομοκρατία, η καταστολή, η αφαίρεση δικαιωμάτων και ελευθεριών,προβάλλουν ως κυρίαρχο από την πλευρά της κυρίαρχης πολιτικής».

«Ο αυταρχισμός, καλυμμένος ή απροκάλυπτος, παραμένει να είναι η βασική μέθοδος για την κυριαρχία της άρχουσας τάξης, όταν το νεολαιίστικο κίνημα διεκδικεί. Αρα, από την πλευρά του νεολαιίστικου κινήματος η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και η διεύρυνσή τους μπορεί και πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή των αγώνων της νέας γενιάς στην ανάπτυξη της πάλης του κινήματος της νεολαίας.

Ακριβώς γιατί η ένταση της επίθεσης στα δικαιώματα θα συνοδευτεί, και συνοδεύεται, από ένταση του αυταρχισμού, ένταση της τρομοκρατίας, ένταση της επίθεσης στα δικαιώματα της νέας γενιάς. Γιατί πώς αλλιώς μπορούν να εξηγηθούν οι δηλώσεις του υπουργού Δημοσίας Τάξης για απαγόρευση των μπλόκων και των διαδηλώσεων, αν όχι ως τέτοια;

Και τελικά η τύχη των μαθητών που σύρθηκαν και σύρονται στα δικαστήρια, μετά από τη συμφωνία Σένγκεν και το ηλεκτρονικό φακέλωμα, μάλλον θα κατοχυρωθούν ως συνήθεις ύποπτοι και ανά πάσα στιγμή θα βγαίνουν στα κιτάπια τους.

Πώς θα αντιμετωπίζεται, παρακάτω, ο νέος που πιάνει δουλιά, αν όχι ως άμεσα εκμεταλλεύσιμος, αδρανής, μη ικανός να αντιδράσει, αφού στους χώρους δουλιάς βασιλεύει η κρατική εργοδοτική τρομοκρατία; Σ' αυτά τα ερωτήματα εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να απαντήσουμε».

«Σ' αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να προσπαθήσουμε να αναπτυχθεί η πάλη, όχι μόνο ενάντια στην α` ή β` πλευρά της αφαίρεσης δικαιωμάτων ή αυταρχισμού, αλλά κυρίως ενάντια σ' αυτές τις συμφωνίες που προβλέπονται και στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ και όλων των μηχανισμών τους, ενάντια δηλαδή στον κύριο αίτιο που προκαλεί αυτές τις αρνητικές εξελίξεις.

Γι' αυτό το λόγο στο νεολαιίστικο κίνημα θα πρέπει να είναι ώριμο και απολύτως αναγκαίο να προβάλλει και να παλεύει τέτοιους στόχους, αιτήματα, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών του δικαιωμάτων, που να έρχονται σε σύγκρουση με τους μηχανισμούς που τα παράγουν.

Στόχους και αιτήματα τέτοια όμως, που να ωριμάζει η σκέψη για συμπαράταξη με το εργατικό λαϊκό κίνημα και αυτό γιατί η νεολαία, από τη φύση των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζει, έχει κάθε λόγο να συντονίσει τις προσπάθειές της και τους αγώνες της με την εργατική τάξη, να συντονίσει τα βήματά της με τα άλλα καταπιεζόμενα και εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα.

Αυτή η ωρίμανση φαίνεται και μέσα από την πείρα που έχει αποκτήσει το νεολαιίστικο κίνημα τα τελευταία χρόνια και με την έμπρακτη απάντηση σ' αυτούς τους μηχανισμούς, που στόχο έχουν το χτύπημα, τη συκοφάντηση των αγώνων της νέας γενιάς. Η υιοθέτηση από την πλευρά του κινήματος της νεολαίας αυτών των στόχων ρήξης και σύγκρουσης μ' αυτές τις πολιτικές, που είναι φορείς της επίθεσης, που επιχειρούν να τσακίσουν κάθε έννοια ελευθερίας, αποτελεί προϋπόθεση για τον προσανατολισμό και την αποτελεσματικότητα των αγώνων.

Εμείς, ως Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας, μέσα από τους φορείς της νεολαίας που παρεμβαίνουμε σ' αυτή την κατεύθυνση, με όλες μας τις δυνάμεις θα προσπαθήσουμε να οργανώσουμε, να πρωτοστατήσουμε στο κίνημα, αναδεικνύοντας τους ενόχους γι' αυτή την κατάσταση, καλώντας το νεολαιίστικο κίνημα να δεθεί στενά με το εργατικό λαϊκό κίνημα. Να μην δώσει άλλοθι σ' αυτούς που στο όνομα της τρομοκρατίας μεθοδεύουν τη χειραγώγηση της συνείδησης των νέων ανθρώπων. Σας ευχαριστώ».